Google گزارش می دهد که در حال حاضر بیش از 2 تریلیون جستجو در سال را پردازش می کند – و تقریباً 5 درصد از این جستجوها به نوعی به مراقبت های بهداشتی مربوط می شود. در واقع، شرکت درگیری با بیمار.

به داده های داخلی نگاه کنید

زمانی که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مسیر پیاده سازی پرونده الکترونیک سلامت (EHR) را آغاز کردند، انتظارات بالا بود که داده ها به نیروانا درگیر شدن با بیمار منجر شود. EHR، داده‌های سیستم‌های بالینی و مالی مطمئناً ارزش ارائه می‌دهند. هنگامی که داده ها به صورت ترکیبی استفاده می شوند، به بیمارستان ها کمک می کند تا روندها را شناسایی کنند، بهترین شیوه ها را شناسایی کنند و در ابتکارات مراقبت مبتنی بر ارزش پیشرفت کنند.

با این حال، بیمارستان‌ها هنوز در مورد استفاده از داده‌های داخلی برای ایجاد تعامل بیشتر با بیمار با مشکل مواجه هستند – و این یک مشکل است. در article، “مورد تجاری برای مشارکت بیمار”، دکتر پیتر ادلشتاین، مدیر ارشد پزشکی شرکت Elsevier Clinical Solutions، به تحقیق در مورد مشارکت و فعال سازی بیمار اشاره می کند. دریافتند که نمرات پایین فعال‌سازی بیمار مستقیماً با دفعات بالاتر پذیرش بستری، استفاده از بخش اورژانس و پذیرش مجدد در طی 30 روز پس از ترخیص ارتباط دارد.

از سوی دیگر، بیماران درگیر نتایج سلامت بهتر و هزینه های مراقبت های بهداشتی کمتری را تجربه می کنند. همچنین احتمال بیشتری دارد:

• از منابع پزشکی استفاده کنید

• رفتارهای بهداشتی مطلوب را اتخاذ کنید

• توصیه‌های درمانی را رعایت کنید

• مدیریت موثرتر شرایط مزمن

• به دنبال غربالگری های پیشگیرانه باشید

با چنین معایب و مزایای واضحی، بیمارستان‌ها باید روش‌های جمع‌آوری داده‌های خود را در مراقبت‌های بهداشتی تنظیم کنند تا به سمت مشارکت بیشتر بیمار پیشرفت کنند.

سه نوع داده ای که برای بهبود تعامل با بیمار نیاز دارید

بیمارستان‌ها به‌جای تکیه بر منابع داده‌های داخلی، باید به سه نوع داده دیگر نگاه کنند که استراتژی‌های تعامل با بیمار را تقویت می‌کند: داده‌های تولید شده توسط بیمار، اشتراک‌گذاری داده‌ها در زنجیره مراقبت و داده‌های مصرف‌کننده از جمله AHA خاطرنشان می کند که، “یک نکته مهم عامل درگیر کردن بیماران، توانمندسازی آنها با اطلاعات معنادار در مورد سلامتی است، از جمله ارائه خلاصه ای از مراقبت های دریافتی، آزمایشگاه ها، داروها، تصاویر و غیره. پزشک در مورد برنامه مراقبت یا دوره درمان.» این امر به ویژه زمانی صادق است که بیماران چندین بیماری مزمن داشته باشند که منجر به مواجهه بیشتر با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در طول سال می شود.

3. بینش مصرف کننده از جمله تقسیم بندی روانشناختی

با افزایش مواجهه با هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی، مصرف‌کنندگان در حال تغییر هستند و انتظار تجربه‌هایی را دارند که بیشتر شبیه تجربیاتی باشد که در صنعت خرده‌فروشی و سفر/سرگرمی دارند. این بدان معناست که بیمارستان‌ها باید فقط بر اساس شباهت‌های جمعیت‌شناختی یا تشخیصی به بیماران فکر نکنند و به سراغ بیماران بروند. تقسیم بندی روانشناختی عمیق تر به نگرش های مصرف کنندگان درباره سلامت و تندرستی، انگیزه ها و کانال های ارتباطی ترجیحی. بخش‌های خاص بخش‌های روان‌شناختی همچنین بیشتر به احتمال زیاد مستقل و خودکفا هستند و برای پیگیری مراقبت از خود به جستجوهای Google تکیه می کنند، در حالی که سایر بخش ها مستقیماً به متخصصان مراقبت های بهداشتی برای راهنمایی دستورالعمل مراجعه می کنند. با داشتن چنین بینش‌هایی، بیمارستان‌ها می‌توانند پیام‌های دقیقی را برای آموزش و تعامل مؤثرتر با مخاطبان ایجاد کنند.

در نهایت، دکتر ادلشتاین می‌نویسد: «فناوری‌های رایج مانند پورتال‌های بیماران، دستگاه‌های تلفن همراه و پرونده‌های سلامت الکترونیکی به مشارکت بیمار و مصرف‌کننده، آموزش و توانمندسازی کمک می‌کنند. با این حال، مشارکت کامل، مستلزم تغییر در نگرش ها، باورها، ارزش ها و فرهنگ در کل سازمان است. وقت آن است که در مورد نوآوری داده های سلامت متفاوت فکر کنید. آماده اید؟