مشکل و راه حل برای جمع آوری پرداخت ها در مناطق محروم از نظر پزشکی

  • زمان مطالعه:زمان مطالعه: 4 دقیقه
  • نویسنده پست:
  • دسته‌بندی پست:دسته‌بندی نشده
  • دیدگاه‌های پست:0 دیدگاه

Rural_hospital_closure.jpg

بحث در مورد مدل‌های پرداخت مبتنی بر ارزش در ازای کارمزد خدمات جدید نیست. چند سال پیش، وال استریت ژورنال در یک مقاله نوشته شده توسط پل بی. گینزبورگ، از مرکز شفر برای سیاست و اقتصاد سلامت دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و ریچارد آمرلینگ، رئیس انجمن پزشکان و جراحان آمریکایی. هر کدام موقعیتی را مشخص کردند که بر ارائه دهندگان و پرداخت کنندگان متمرکز بود. جالب توجه است که هیچ یک از مصرف کنندگان مراقبت های بهداشتی به جز به طور گذرا اشاره ای نکردند.

آیا آنها فیل را در اتاق نادیده می گرفتند؟ این یک سوال مهم است – به ویژه برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که با استفاده از یک مدل پرداخت مبتنی بر ارزش به جمعیت هایی که از نظر پزشکی محروم هستند، توجه می کنند. در دنیایی که پرداخت‌ها به نتایج بستگی دارد، فعال کردن رفتارهای سالم برای موفقیت شما بسیار مهم است—و بخش‌بندی روانشناختی می تواند کمک کند.

درگیر کردن مؤثرتر جمعیت های محروم از نظر پزشکی

طبق رابرت وود بنیاد جانسون، بیش از 70 درصد از هزینه های مراقبت های بهداشتی ایالات متحده در نتیجه دلایل رفتاری یا محیطی است. این امر به‌ویژه در میان جمعیت‌هایی که از نظر پزشکی محروم هستند و اغلب با موانع غیرپزشکی بیشتری برای مدیریت سلامت مواجه هستند، صادق است.


ابتدا، بیایید به نحوه تعریف آن جمعیت ها نگاه کنیم. اداره منابع و خدمات بهداشتی (HRSA) از معیارهای زیر استفاده می‌کند. برای تعیین آن:

مناطق تحت خدمات پزشکی (MUAs) نماینده مناطق جغرافیایی با دسترسی ناکافی به خدمات مراقبت های اولیه، مانند یک شهرستان واحد، گروهی از شهرستان های همجوار، گروهی از مناطق سرشماری شهری یا گروهی از بخش های شهرستانی یا مدنی.

جمعیت‌های محروم از نظر پزشکی (MUPs) نشان‌دهنده گروه‌های فرعی در MUA هستند که با موانع بیشتری برای مراقبت‌های بهداشتی روبرو هستند، مانند کارگران مزرعه‌دار بی‌خانمان، کم‌درآمد، واجد شرایط مدیکید، بومیان آمریکا یا مهاجر. .

چهار عامل به ایجاد این تعیین‌ها کمک می‌کنند: نسبت ارائه‌دهنده به جمعیت، درصد افراد زیر سطح فقر فدرال، درصد افراد بالای 65 سال و نرخ مرگ و میر نوزادان..


the-new-york-times-well-large.jpgغلبه بر موانع غیرپزشکی دشوار است. در نیویورک تایمز پست وبلاگ، دکتر دهرو خلار سخنی را که یک بیمار پس از آن بیان کرد به یاد آورد. دکتر به او توصیه کرد که بیشتر به کلسترول و فشار خون خود توجه کند. بیمارم گفت: «دکتر، صدایش ترکیبی از سرگرمی و عصبانیت بود. “من غذا برای خوردن یا جایی برای خواب ندارم. دو ساعت و سه اتوبوس طول کشید تا به اینجا رسیدم. و شما در مورد برخی از اعداد به من می گویید؟»

موانع رفتاری، با این حال، در صورت اتخاذ رویکرد صحیح قابل غلبه هستند. این با درک بیماران به عنوان افراد شروع می شود، نه به عنوان گروهی که بر اساس درآمد، سن، نژاد یا تشخیص طبقه بندی می شوند.

در عوض، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید بیماران را بر اساس نگرش آنها در مورد سلامت، انگیزه های آنها و ترجیحات ارتباطی آنها دسته بندی کنند. وقتی بدانید که بیماران فردی از کجا می آیند و مشخصات روانشناختی آنها چیست – یک خود دست یابی که به یک چالش پاسخ می دهد، یک جوینده تعادل که گزینه ها را می خواهد یا یک جهت گیر که ترجیح می دهد دستورالعمل های واضح را دنبال کند – می توانید رویکردهای مؤثرتری برای آن ایجاد کنید. فعال کردن بیماران و درگیر نگه داشتن آنها در طول زمان.

چگونه مشارکت بالاتر بیمار به پرداخت‌های مبتنی بر ارزش کمک می‌کند

در مقاله‌ای در مورد مدل‌های پرداخت مبتنی بر ارزش، RevCycle Intelligence به بررسی از Healthcare Information و انجمن سیستم های مدیریت (HIMSS) که بیان می کند، “انتقال از هزینه برای خدمات به پرداخت به ارزش به عنوان یکی از بزرگترین چالش های مالی سیستم مراقبت های بهداشتی ایالات متحده در حال حاضر با آن مواجه است.”

WSJ_fig1_cost_drivers_opt copy.jpgدر حالی که برخی از بیمارستان‌ها – مانند کلینیک کلیولند – با برنامه‌های پرداخت بسته‌ای که توسط بیمه‌گران خصوصی پشتیبانی می‌شوند موفقیت‌آمیز بوده‌اند، بسیاری از طرح‌های پرداخت مبتنی بر ارزش فعلی توسط مراکز انجام می‌شوند. خدمات مدیکر و مدیکر (CMS).

اما، همان شرایطی که تعیین می‌کند آیا بیماران شما از جمعیتی هستند که از نظر پزشکی ضعیف هستند یا نه، اغلب تعیین می‌کنند که آیا آنها واجد شرایط Medicare و Medicaid هستند یا خیر. در نتیجه، بیمارستان‌هایی که در مدل‌های پرداخت مبتنی بر ارزش CMS شرکت می‌کنند ممکن است متوجه شوند که توانایی آن‌ها در جمع‌آوری برای خدمات زمانی که بیماران درگیر نیستند، چالش‌برانگیزتر می‌شود.

با بهبود تعامل با افراد بر اساس تعاریف تقسیم‌بندی روان‌شناختی، بیمارستان‌ها و سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در امتداد پیوستار مراقبت می‌توانند به بیماران کمک کنند تا به نتایج بهتری دست یابند – که به نوبه خود کمک می‌کند بازپرداخت‌ها در مسیر درست باقی بماند.

تکنولوژی همچنین می تواند برای تسهیل مجموعه ها استفاده شود. زیست رایان بستری برای خودکارسازی ارتباطات بیمار (ایمیل، پیام‌های متنی، تعاملی) است. پاسخ صوتی) که پیام را با توجه به بخش روانشناختی بیماران با استفاده از کلمات و عبارات خاص بخش که رفتارها را تحریک می کند، شخصی می کند.


“انتقال از هزینه برای خدمات به پرداخت به ارزش به عنوان یکی از بزرگترین چالش های مالی سیستم مراقبت های بهداشتی ایالات متحده در حال حاضر با آن مواجه است.”


زیست رایان توسط زنجیره‌ای از مراکز مراقبت فوری در استراتژی مدیریت چرخه درآمد خود به کار گرفته شده است تا جمع‌آوری‌های پرداختی را در عین حمایت از رضایت بیمار افزایش دهد. بیش از 70 درصد از تمام پرداخت‌های آنلاین ظرف 48 ساعت پس از ارتباطات زیست رایان انجام شده است و مراکز مراقبت فوری دوبرابر جمع‌آوری‌های پرداخت شده‌اند. بیماران از دسترسی و ارتباط با مراکز مراقبت فوری قدردانی می‌کنند که در نتیجه نمرات خالص پروموتر به دست می‌آید. در این مطالعه موردی زیست رایان.

با برنامه‌ریزی CMS برای گسترش پرداخت‌های مبتنی بر ارزش در سال‌های آینده، ایجاد تعامل بیشتر در میان جمعیت‌هایی که از نظر پزشکی ضعیف هستند، می‌تواند بخش مهمی برای محافظت از نتیجه بیمارستان شما باشد.

دیدگاهتان را بنویسید