شما در حال مشاهده هستید [پادکست] مراقبت بیمار محور: آیا پزشک بهتر می داند؟

[پادکست] مراقبت بیمار محور: آیا پزشک بهتر می داند؟

  • زمان مطالعه:زمان مطالعه: 26 دقیقه
  • نویسنده پست:
  • دسته‌بندی پست:دسته‌بندی نشده
  • دیدگاه‌های پست:0 دیدگاه

اگر همراه ما گوش می‌دادید یا مطالعه می‌کردید، پس می‌دانید که در آماده‌سازی برای بحث میزگردی درباره مراقبت بیمار محور در 2019 Eye for Pharma کنفرانس.

لین نای، مدیر عامل Medical Minds الف>، این پنل را با من مدیریت و حمایت کرد. در 17 آوریل 2019 در فیلادلفیا برگزار شد، ضبط و خلاصه آن در زیر است.

به طور طبیعی، بحث میزگرد را با مقدمه آغاز کردیم. من نسخه cliffnotes را در اینجا به شما می‌دهم تا بتوانیم مستقیماً وارد پادکست شویم.

اول، ما میا نیس را داریم که در Arivale تبلیغات داشت. بعدی فصیحه حق است که مسئول آموزش جهانی پزشکی در الی لیلی و شرکت. وظیفه او این است که صدای بیمار را وارد هر کاری کند. سوم، ما Sven Gierlinger، مدیر ارشد تجربه در Northwell Health، بزرگترین شرکت و کارفرمای مراقبت های بهداشتی در نیویورک. این مسئولیت اوست که اطمینان حاصل کند که Northwell Health بیمار محورترین سازمانی است که می توانند باشند.

و همانطور که بیشتر شما می دانید، من دکتر علی حاجی ابراهیمی هستم، مدیر عامل زیست رایان و آژانس جدیدی که اخیراً تأسیس کرده ایم، آریا، که بیشتر بر تجارت داروسازی متمرکز است.

بیایید وارد بحث شویم:

تعریف شکاف ارتباطی بین پزشک و بیمار

اولین موضوع بحث بر این بود که بیماران چگونه می خواهند اطلاعات را از پزشکان خود دریافت کنند. خانم حق می گوید: «در حالی که بسیاری از پزشکان احساس می کنند اطلاعات را به گونه ای که بیمارانشان می فهمند تقطیر می کنند، تنها 75 درصد از بیماران موافق هستند. تمرکز بر مسائل روزمره و کوتاه مدت کیفیت زندگی.»

آقای گیرلینگر ادامه داد: “ما در مورد وقفه صحبت می کنیم – که بیمار [در عرض 11 ثانیه] قطع می شود – اما اگر به او اجازه دهید صحبت کند، فقط دو برابر بیشتر صحبت می کند.” این مزیت افزوده این است که مطمئن شوید بیمار احساس می کند شنیده می شود. در طول پنج سال گذشته، تحولی که من دیده‌ام فوق‌العاده است، یک تغییر پارادایم از دیدگاه خود محوری «برایم مهم نیست که آنها من را دوست دارند، من فقط می‌خواهم آنها بهتر شوند» به یک بیمار رخ داده است. موقعیت مرکزی آونگ سرانجام در جهت دیگری می چرخد ​​و دیدن اینکه چگونه نه تنها به مراقبت های بهداشتی بلکه در داروسازی نیز شکل می دهد بسیار هیجان انگیز است.

Mia Nease این بخش از بحث را با سه فکر به پایان رساند، “شکاف هایی که اعضای ما در مورد آنها به ما می گویند در مراقبت های اولیه هستند. ما آن را به زمان محدودی نسبت می‌دهیم که یک پزشک می‌تواند فعالانه روی سلامت پیشگیرانه کار کند. ثانیاً، بسیاری از توصیه‌های درمانی تصویر کلی فرد را در نظر نمی‌گیرند (به عنوان مثال، ژنتیک، سلامت روده، تاریخچه، رژیم غذایی، ورزش، خواب). در نهایت، سیستم مراقبت های بهداشتی ما بیش از حد بر بیماری ها متمرکز است تا سلامت مردم را. با این حال، ما به آرامی شاهد تغییر از مراقبت های واکنشی بیمار به یک رویکرد مشارکتی شخصی پیشگیرانه پیشگیرانه برای سلامتی هستیم و من بسیار هیجان زده هستم که جامعه بیودارویی به این سمت گرایش پیدا کرده است.”

پانل موافقت کرد که یکی از مهم‌ترین موارد قطع ارتباط، کمبود وقت برای بازدید از دفتر است. با این حال، مطالعات همچنان نشان می‌دهند که صرف یک لحظه مکث، پرسیدن سؤال و گوش دادن به صحبت‌های بیمار می‌تواند به ایجاد ارتباط، درک بهتر نیازهای بیمار، بهبود نتایج بیمار، پر کردن شکاف ارتباطی و صرفه‌جویی در زمان کمک کند.

نگاهی به ابتکارات موفق

خانم حق یک برنامه نوآورانه و برنده جوایز را توسعه داد که در روماتولوژی آنقدر موفق بود که سایر گروه های بیماری در الی لیلی علاقه مند به استفاده از آن هستند.

خانم حق می‌گوید: «برنامه، گفتگوها در حرکت، برای آموزش تکنیک‌های ارتباط مؤثر به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی طراحی شده است. با توجه به محدودیت زمانی آنها، ما باید معیارها و الزامات را به دقت در نظر می گرفتیم. هدف این برنامه پل زدن بخشی از آن گسست یا ناهماهنگی است که بین پزشکان و بیماران وجود دارد. این برنامه بر تکنیک های ارتباطی مانند تصمیم گیری مشترک، ایجاد همدلی و اعتماد، کارایی تمرین و پایبندی تمرکز دارد. چارچوب بسیار ساده ای دارد. این تکنیک را توضیح می دهد، چرا این مهم است، و چگونه می توانم آن را به طور ساده و مختصر به کار ببرم.”

“آنچه تا کنون می شنویم از این نظر که چگونه نه تنها رضایت بلکه نتایج بلندمدت را برای بیماران و پزشکان بهبود می بخشد بسیار خوب است – زیرا باعث صرفه جویی در وقت آنها می شود.”

تسریع پذیرش گسترده مراقبت بیمار محور

هر ماه در Northwell Health، پزشکان برای یک ناهار گرد هم می آیند و نوع جلسه ای به نام جوامع و تمرین یادگیری را یاد می گیرند. همانطور که همه ما می دانیم پزشکان بسیار مشغول هستند، بنابراین قابل درک است که آنها ممکن است مشتاق نباشند ابتکارات وقت گیر بیشتری را انجام دهند – علی رغم اینکه چقدر برای تجربه بیمار و نتایج بیمار حیاتی است. آقای گیرلینگر می‌گوید: «من فکر می‌کنم تأثیرگذار شماره یک در آنجا، پذیرش رهبری یا تعهد رهبری به چنین برنامه‌ای است، و این در سراسر سازمان است. نکته دیگر جلب مشارکت پزشکان در طراحی آن است. دلیل دیگری که من معتقدم [این برنامه] موفق است این است که به سؤال دکتر “چه چیزی برای من مفید است؟” پاسخ می دهد و آنها را به این که چرا در وهله اول وارد پزشکی شده اند، مرتبط می کند.”

آقای گیرلینگر پس از حضور در جلسه در مورد یک دکتر در یک لحظه صحبت می کند، «او به [بیمارش] گفت: «دیگر چه؟» او قبلاً هرگز این سؤال را نپرسیده بود. و قبل از اینکه بگوید همسرش سرطان دارد گریه کرد. اگر این سوال را نمی پرسید، هرگز این موضوع را نمی فهمید. او پرسید که چرا قبلاً به آن اشاره نکرد و پاسخ او این بود: “تو نپرسیدی.” این بسیار قدرتمند است. هر پزشک یکی از آن لحظات را دارد و به همین دلیل است که به آن اعتقاد دارند.

Mia Nease نظرات خود را در مورد آنچه که می توان برای تبدیل شدن به مراقبت بیمار محور به جریان اصلی انجام داد، اضافه کرد، “اول، ما باید مدل های همکاری بهتری بین سیستم های مراقبت های بهداشتی و رویکردهای جدید مبتنی بر فناوری داشته باشیم. دومین تغییر مورد نیاز مربوط به اقتصاد سلامت مرتبط با مراقبت های پیشگیرانه است. من یک مطالعه بزرگ و در حال انجام را می شناسم که در حال آزمایش است تا ببیند آیا سرمایه گذاری در مراقبت های پیشگیرانه مشارکتی شخصی می تواند ادعاهای مربوط به مراقبت های بهداشتی را کاهش دهد. آنها دو سال از آن می گذرند و نتایج خوب به نظر می رسد. من فکر می کنم بین همکاری، مشارکت و تغییر در اقتصاد، ما باید شاهد صعود تدریجی به سمت جریان اصلی باشیم.”

تیم در زیست رایان مملو از متخصصان ارتباطات دیجیتال است، بنابراین خانم نای از من پرسید که چگونه برنامه‌ها را برای مدیریت مؤثر این تغییر به سمت بیمار محوری، مقیاس دهم. بازاریابی دیجیتال می‌تواند داده‌های عملی را جمع‌آوری کند—که سال‌ها طول می‌کشید تا بازاریابی سنتی انجام شود— در عرض چند روز.

باز هم، این فقط خلاصه ای از پانل EyeforPharma ما است، “آیا دکتر بهتر می داند؟” این یک بحث پانل بسیار جامع با رهبران صنعت است که بر تجربه بیمار و مراقبت بیمار محور متمرکز است و من به شدت توصیه می کنم به کل پادکست گوش دهید یا متن کامل زیر را بخوانید.

نسخه کامل
لین نای:
من لین نای از Medical Minds هستم. ما یک شرکت ارتباطات پزشکی هستیم و در آموزش پزشک و بیمار تخصص داریم. به همین دلیل است که ما واقعاً به این موضوع واقعاً مهم مراقبت بیمار محور علاقه مندیم. امروز ما یک پانل واقعا فوق العاده از سخنرانان با انبوهی از اطلاعات داریم. در واقع، من و استوارت قبل از این رویداد با همه آنها صحبت کردیم، و باید به شما بگویم، همه آنها زیاد صحبت می کنند و چیزهای زیادی برای گفتن دارند.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
ما خجالتی نیستیم.

لین نای:
در واقع، کاری که ما انجام دادیم این بود که مکالمات را ضبط کردیم و آنها را به صورت پادکست درآوردیم، و بنابراین وقتی آنها آنها را تأیید کردند، در دسترس خواهند بود. اگر کسی می‌خواهد اطلاعات بیشتری از آنها دریافت کند، فقط باید کارت ویزیت خود را برای من بیاورید و ما پیوندهای ارائه‌ها را برای شما ایمیل می‌کنیم.

لین نای:
به هر حال، برای شروع، آنها می‌توانند خود را خیلی بهتر از من معرفی کنند، بنابراین من از هر یک از اعضای پانل می‌خواهم که خودشان را معرفی کنند و کارهای بزرگی را که انجام می‌دهند به ما بگویند. پس بیایید آن را به ترتیب انجام دهیم. میا، با توجه به اینکه شما اولین عکس اینجا هستید، اجازه دهید ابتدا از شما بشنویم.

Mia Nease:
بله. خیلی ممنون، لین، و خیلی ممنون که من را اینجا دارید. باعث خوشحالی و افتخار است که امروز به شما تقدیم می کنم. اسم من میا نیسه است. من برای Arivale تبلیغ می کنم. این اساساً به مراقبت از مشارکت های مراقبت های بهداشتی/علوم زندگی ترجمه می شود.

Mia Nease:
Arivale شرکتی است که از موسسه دکتر لی هود منشعب شده است و کسانی از شما که پیشینه ژنتیکی دارند بدون شک نام دکتر لی هود را می شناسند. سهم او در علم و پزشکی در طول یک حرفه 60 ساله کاملاً برجسته بوده است.

Mia Nease:
شرکت ما بر بهینه‌سازی سلامتی و اجتناب از بیماری‌ها و همچنین تولید علم واقعاً عالی از داده‌های شناسایی نشده که تولید می‌کنیم متمرکز است. چرا باید به این موضوع اهمیت بدهی؟ خوب، اگر طرف تجاری یا امور پزشکی هستید، Arivale واقعاً یک پلتفرم جالب برای انجام شواهد در دنیای واقعی و آزمایشات در مراحل آخر است. اگر طرف بیمار باشید، خواهید دید که Arivale نتایج بالینی واقعاً فوق العاده ای را ایجاد می کند. من مشتاقانه منتظر صحبت بیشتر در مورد نوع محوریت بیمار و آنچه که ما برای بیماران خود انجام می دهیم، هستم.

لین نای:
از شما متشکرم. و فصیحه؟

فصیحه حق:
سلام به همه. از شما متشکرم، لین، برای دعوت من به این پانل، بسیار خوشحالم که با همه شما کار می کنم. نام من فصیحه حق است و من مسئول آموزش پزشکی جهانی در الی لیلی هستم. نقش من واقعاً، همانطور که من می بینم، این است که صدای صبور را به هر کاری که انجام می دهیم بیاورم. همیشه ما را در داخل داروسازی واقعی نگه می‌دارد، زیاد از کول‌آید خود ننوشیم، و اطمینان حاصل کنیم که تمام نتایجی که همه فعالیت‌های پزشکی خود را به سمت آن سوق می‌دهیم، واقعاً بر آنچه در پایان روز اهمیت دارد متمرکز است. ، که باعث بهبود نتایج بیمار می شود.

لین نای:
بسیار خوب. ممنون فصیحا و اکنون، Sven، بیایید از شما بشنویم.

سون گیرلینگر:
صبح بخیر، خوشحالم که اینجا هستم. من Sven Gierlinger هستم. من مدیر ارشد تجربه در Northwell Health هستم. نورث ول هلث قبلاً به عنوان سیستم بهداشت یهودی شمال شور-لانگ آیلند شناخته می شد و ما اکنون بزرگترین ارائه دهنده خدمات پزشکی شبکه یکپارچه زایمان در ایالت نیویورک هستیم. ما با زیرمجموعه‌های خود، 23 بیمارستان، کار می‌کنیم، اما در بخش سرپایی نیز با 700 پزشک، و سپس تمام عناصر دیگر که بخشی از تداوم مراقبت هستند، رشد چشمگیری داشته‌ایم. در نقش خود، اساساً مسئول این هستم که مطمئن شوم که ما بیمار محورترین و متمرکزترین سازمانی هستیم که می توانیم خدمات مشتری داشته باشیم، و با همه نهادهای مختلف کار کنم و اطمینان حاصل کنم که به آن دست می یابیم.

لین نای:
از شما متشکرم. و استوارت؟

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
سلام، من دکتر علی حاجی ابراهیمی هستم، و همچنین از حضور در اینجا بسیار خوشحالم. از شما به خاطر دعوت کردنم ممنونم. چیزی که برای من هیجان‌انگیز است که قبلاً با همه در پانل صحبت کرده‌ام، تنوع دیدگاه‌هایی که امروز به این بحث می‌آوریم.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
من مدیر عامل شرکتی به نام زیست رایان و همچنین آژانس جدیدی هستم که چند روز پیش تأسیس کردیم یا آن را تأسیس کردیم، آژانس آریا، که بخش دارویی است. احساس می کنم زندگی دوگانه ای دارم. ما هر دو دنیای داروسازی و ارائه دهنده را درگیر می کنیم.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
چیزی که برای من هیجان‌انگیز است این است که … ما در کار آژانس خود صحبت و نوشتن زیادی انجام می‌دهیم و در مورد اینکه واقعاً شش راه برای ایجاد یک ارائه‌دهنده وجود دارد، صحبت می‌کنیم. به عنوان مثال، جایی که ساختمان ارجاع پزشک، روابط عمومی دیجیتال، برندسازی، تبلیغات خارجی و بیشتر تجربه بیمار است. مردم فراموش می کنند که تجربه بیمار در واقع بخش مهمی از همه چیز است. این واقعاً یکی از علایق من است که هر روز شاهد تأثیرگذاری آن هستیم، بنابراین بسیار مفتخرم که اینجا هستم زیرا این چیزی است که من به آن علاقه دارم، بنابراین از شما متشکرم.

لین نای:
بله. بنابراین می بینید که ما تنوع نظرات و دیدگاه های متعددی داریم که برای این بحث واقعاً مهم است زیرا مراقبت بیمار محور نیز یک موقعیت بسیار چند عاملی است. بنابراین به هر حال، همانطور که همه ما می دانیم، این زمان واقعاً هیجان انگیزی برای ما است. ما دیروز در مورد آن شنیده‌ایم، و مطمئنم که امروز دوباره شنیده‌ایم، از سیستم مراقبت از بیمار گرفته تا یک سیستم مراقبت‌های بهداشتی سلامت شخصی و مراقبت‌های پیشگیرانه.

لین نای:
در صحبت با پانل قبل از رویداد ما در اینجا، بسیار جالب است زیرا همه آنها با این ایده شتاب هماهنگ بودند. این کلمه ای است که در صحبت های ما مطرح شد. چگونه می توانیم این تغییر را تسریع کنیم؟ کاری که امروز می خواهیم انجام دهیم این است که سعی خواهیم کرد به این سوال پاسخ دهیم، اول از همه با تعریف شکاف بین ارتباط پزشک و بیمار. و سپس در مورد برخی از ابتکارات موفق صحبت خواهیم کرد، و بسیاری از ابتکارات موفق در این پانل در اینجا وجود دارد، در واقع، که شما کمی در مورد آنها خواهید شنید.

لین نای:
و سپس در مورد راه‌هایی صحبت می‌کنیم که از طریق آنها می‌توانیم چندین بازیکن را برای توسعه استراتژی‌های مقیاس‌پذیر در دنیای واقعی که واقعاً شروع به تسریع تغییر می‌کنند، درگیر کنیم. من الان دیگه حرف نمیزنم و سوال اول رو میپرسم و سوال اول فصیحه. در تحقیقات خود، فصیحا، در مورد اینکه بیماران چگونه می خواهند اطلاعات را از پزشکان خود دریافت کنند، چه آموخته اید؟

فصیحه حق:
ممنون، لین، حتما. پس از یک مشاوره معمولی، اگر از پزشکان و بیماران بپرسید که چه چیزی ابلاغ شده است و در واقع چه چیزی درک شده است، در پاسخ‌های آنها اختلاف نظر پیدا می‌کنید. همانطور که در این اسلاید مشاهده می کنید، پزشک ممکن است احساس کند که در واقع از یک بیمار خواسته است یا با او در مورد رویکردهای دستیابی به اهداف خود صحبت کرده است، اما در واقع، تنها حدود 75٪ از بیماران واقعاً با آن موافق هستند.

فصیحه حق:
اغلب، نگرانی‌های اصلی از دیدگاه بیمار در واقع در انتهای فهرست نگرانی‌های یک پزشک قرار دارند. دلیل آن این است که پزشکان تمایل دارند روی پیامدهای طولانی مدت و جنبه های مراقبت از بیماری تمرکز کنند. از سوی دیگر، بیماران با جنبه‌های کل‌نگر سر و کار دارند، بیش از یک حوزه زندگی. آنها بر روی مسائل مربوط به کیفیت زندگی کوتاه مدت روزانه تمرکز دارند.

فصیحه حق:
نمی‌دانم این مطالعه را شنیده‌اید یا نه، نام آن درخواست دستور کار بیمار است. کمی قدیمی است، اما تکرار شده است و اعداد کاملا واقعی هستند. آنچه که این مطالعه در واقع گزارش می کند این است که بیماران پس از مدت زمان متوسط ​​18 ثانیه هنگامی که از آنها خواسته می شود نگرانی های خود را توضیح دهند، قطع می شود و تنها در 1 از 52 ویزیت، بیمار می تواند واقعاً به نگرانی اصلی خود بازگردد. نکته نگران‌کننده‌تر این است که از سال 2018، یعنی همین سال گذشته، در دو مطالعه انجام‌شده در ایالات متحده و کانادا، این میانگین زمان به 11 ثانیه کاهش یافته است.

فصیحه حق:
اصل ناهماهنگی در واقع ناشی از کمبود زمان درک شده و همچنین گفتگو با هر بیمار به همان شیوه است. حوزه‌های زیادی وجود دارد که در آن‌ها پزشکان و بیماران هر دو به طور رسمی انتظارات متقابل ندارند. آنها حتی از ناهماهنگی درک خود در اکثر مواقع آگاه نیستند.

فصیحه حق:
یکی از این حوزه‌ها، به‌طور ساده، حجم و عمق اطلاعاتی است که بیمار ترجیح می‌دهد و میزان فعال بودن او در تصمیم‌گیری. اگر پزشکان در مورد این موضوع سؤالات ساده ای از بیماران بپرسند، پزشکان معمولاً یکی از سه چیز را می گویند. آنها می گویند، “شما متخصص هستید، دکتر، فقط به من بگویید چه کار کنم”، یا، “به من بگو…” ببخشید، یا، “لطفاً توصیه ای بفرمایید و دلایل آن را به من بگویید” یا، “من می خواهم همه چیز را بدانم، و بیایید با هم تصمیم بگیریم.”

فصیحه حق:
اغلب با پرسیدن سؤالات از قبل، نه تنها می‌توانید ارتباط ایجاد کنید، اعتماد و همدلی ایجاد کنید، بلکه می‌توانید به مشکلات بیمار رسیدگی کنید یا انگیزه‌ها، نگرانی‌های بیمار را بهتر درک کنید. این در واقع نشان می دهد که به خوبی با بهبود پایبندی و نتایج در درازمدت هماهنگ است و باعث صرفه جویی در زمان می شود.

لین نای:
بله، متشکرم فصیها. این کار بسیار روشنگری و بسیار مهم است. بنابراین Sven، بعدی. Sven در Northwell Health یک سیستم شگفت انگیز، یک ابتکار آموزشی جامع ایجاد کرده است. بنابراین به ما بگویید که چگونه این موضوع بر نحوه صحبت پزشکان با بیماران خود تأثیر گذاشته است. من در اینجا یک اسلاید دارم، فکر می کنم، در … بله.

سون گیرلینگر:
بله، بنابراین من پنج سال و حدود یک سال پس از شروع به کار در آنجا بودم، این سوال را پرسیدم: “چگونه می توانیم استاندارد بیشتری برای مراقبت از پزشکان با بیماران ایجاد کنیم. ارتباط و تمرکز بر تجربه یک بیمار؟

Sven Gierlinger:
ما برنامه ای ایجاد کردیم که آن را برنامه ارتباط محور خود می نامیم. پزشکان ما مشارکتی با سازمانی به نام آکادمی ارتباطات در مراقبت های بهداشتی ایجاد کرده اند، و ما همچنین با یک دانشکده پزشکی همکاری می کنیم تا آنچه را که در آنجا به دانشجویان پزشکی خود آموزش می دهیم، که قبلاً به آن اشاره نکردم، القا کنیم. و ایجاد یک برنامه درسی که مبتنی بر رویکرد سه کاره باشد. این آن برخورد را، خواه یک برخورد 5 دقیقه ای باشد یا یک برخورد 20 دقیقه ای، به سه حوزه تقسیم می کند، و شامل آنچه ما مهارت های خرد همدلی می نامیم تا مطمئن شویم که واقعاً با همدلی با بیماران ارتباط برقرار می کنیم.

سون گیرلینگر:
ما در مورد مراقبت بیمار محور زیاد صحبت می کنیم. ما قبلاً در مورد این صحبت می کردیم که ارائه دهنده محور است. آونگ ارائه‌دهنده محور بود، سپس به سمت بیمار محوری حرکت کرد، و ما معتقدیم که جایی در وسط است که رابطه محور است، این همکاری است که با هم کار می‌کنیم.

سون گیرلینگر:
و تا کنون، ما … تعداد پزشکان در آنجا 919 است. در واقع، هفته آینده در روز جمعه، ما هزار دکتر خواهیم داشت که آن را گذرانده اند. آنها یک روز کامل را با ایفای نقش و یادگیری مهارت های جدید می گذرانند. گاهی اوقات این پزشکان هستند که 20 سال، 30 سال است که تمرین می کنند و احساس می کنند مهارت های ارتباطی بالایی دارند. آنها ابتدا کمی با اکراه وارد این کار می شوند، اما بعد از آن خارج می شوند، و ما شهادت های بسیار بسیار زیادی داریم که در آن برخی از این پزشکان طولانی مدت گفته اند، “این شگفت انگیز است. اکنون احساس می کنم که 20 سال است که طبابت می کنم. سال‌ها، و من آن را به روش اشتباه تمرین کرده‌ام. اکنون احساس می‌کنم روابط بهتری با پزشکان و بیماران دارم.”

لین نای:
عالی است. پس فصیها باید همه بیماران روماتولوژی خود را به نورثول هلث بفرستد، درست است؟

سون گیرلینگر:
ما در مورد وقفه صحبت می کنیم، به عنوان مثال، این که بیمار فوراً قطع می شود، اما اگر به او اجازه دهید صحبت کند، در واقع فقط دو برابر طولانی تر است، و استراتژی های دیگری که آن پزشک می تواند انجام دهد. استفاده کنید تا مطمئن شوید که بیمار احساس می کند شنیده می شود.

لین نای:
آره، عالی است. اوه، و در واقع یک اسلاید دیگر در اینجا داریم. فقط به سرعت، این نشان می دهد که چگونه موفقیت-

سون گیرلینگر:
بله، این تنها تاثیری است که ارتباط ما با پزشکان طی سال‌ها بهبود یافته است. این دامنه H-CAP است و واقعاً قابل توجه است. تأثیر دیگری که می‌گذارد این است که پزشکان، بدیهی است که رهبر هستند، و لحن را برای سازمان تعیین می‌کند. این باعث می شود که پرستاران بیشتر روی آن تمرکز کنند. این باعث می‌شود که دیگران بیشتر روی آن تمرکز کنند، زیرا آنچه من در گذشته دیده‌ام همیشه این سوال است که در مورد پزشکان چه می‌دانید؟ شما ما را مجبور به انجام این کار می کنید، اما در مورد پزشکان چطور؟ و این … این یک داستان عالی است.

لین نای:
از شما متشکرم. بنابراین، به استوارت می رسیم. بنابراین استوارت هر روز با پزشکان در مطب و موسسات خصوصی صحبت می کند. پس به ما بگو، استوارت، آنها به شما چه می گویند؟

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
بله. واقعاً خنده‌دار است، و برای استناد به آنچه که سون به آن اشاره کرد، اینکه چگونه پزشکان در مرکز این جهان در سطح ارائه‌دهنده، در سطح بیمارستان، قرار دارند. من فکر می‌کنم آنقدر قانع‌کننده است که شما به پزشکانی از درون سازمان خود که این کلاس‌های آموزشی را رهبری می‌کنند، احترام گذاشته‌اید، زیرا به این ترتیب اعتبار ذاتی دارد. بدون اعتبار پزشکان، فقط … اگر به مشاوری مراجعه کنید که بالینی نیست، آنها به نوعی شما را نیمه باور خواهند کرد.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
آنچه که من دیده‌ام این است که پنج سال پیش، نمی‌دانم، این افتخار را داشتم که برای سخنرانی در اجلاس تجربه بیمار در کلینیک کلیولند دعوت شوم. در طول پنج سال گذشته، آنچه من دیدم، تحول فوق العاده است. در آنجا با دکتر جیم مرلینو آشنا شدم که دوست مشترک من و سون است. جیم به نوعی در خط مقدم این دنیاست. او اکنون با پرس گانی است. او قبلاً افسر ارشد تجربه بیمار در آنجا بود، او اکنون با پرس گانی است و حتی اکنون روی برخی از داروها تأثیر گذاشته است.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
اما من فکر می‌کنم واقعاً سرگرم‌کننده است، زیرا با جیم آشنا شدم… و اکنون ما بیش از همکاران هستیم، فکر می‌کنم در این مرحله دوستان واقعی خوبی هستیم. اما ما در مورد این صحبت می کنیم که چگونه در ابتدای این سفر، پزشکان … و من پنج، شش سال پیش صحبت می کنم، حتی … “برای من مهم نیست که آنها را خوشحال کنم. فقط می خواهم آنها را خوشحال کنند. بهتر.” این یک نوع دیدگاه بسیار خود محور است.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
من یک تجربه بیمار را دقیقاً در همان زمان به یاد دارم، مادرم افتاد و لگنش شکست، البته داستان کلاسیک. آنها او را در بیمارستان روی یک گارنی ردیف کردند تا برای بخش رادیولوژی راحت باشد. بنابراین او در سرما بیرون نشسته است زیرا راحت بود. بیمار محور نبود، عملیات محور بود.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
این یک انقلاب واقعی در سمت ارائه دهنده در پنج سال گذشته بوده است. چیزی که ما می بینیم بسیار بسیار هیجان انگیز است و ناگهان این یک موضوع است. و حالا اینجا، ما در یک کنفرانس داروسازی هستیم، جایی که من به شما درباره زندگی دوگانه‌ام گفتم، جایی که بیمار محوری اینجاست. من بسیار هیجان زده هستم که ببینم این جلسه تا چه حد در دستور کار صحبت کردن در مورد این مسائل است، مردم چقدر متمرکز هستند… این صحبت لبیک نیست. این واقعی است.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
با این حال، باید بگویم که هنوز مخالفت هایی وجود دارد. هفته گذشته با کسی صحبت کردم که مرا شوکه کرد. در اصل، او یک پزشک است و موضع او این بود: “خوب، بیماران صلاحیت تصمیم گیری ندارند و فقط آن را به متخصصان بسپارند.” این چیزی نیست که ما امروز در مورد آن صحبت می کنیم.

دکتر علی حاجی ابراهیمی:
پس هنوز بقایایی وجود دارد. کل مبتکر، منحنی پذیرنده اولیه، اکثریت دیرهنگام و عقب مانده ها را به خاطر بسپارید. من او را در عقب مانده ها صدا می زدم. اما من احساس می‌کنم که این واقعاً هیجان‌انگیز است و برخی از چیزهایی که در تماس‌های کنفرانسی مختلف درباره آن صحبت کردیم، این است که چگونه می‌توان با هم برای عبور از این مرزها بین داروسازی، بین مطب خصوصی، بین بیمارستان‌ها و کار با یکدیگر همکاری کرد؟ زیرا در پایان، اگر واقعاً بیمار محور باشد، باید از همه این زوایای مختلف در نظر بگیریم.

لین نای:
درست است، استوارت. کاملا درسته در واقع، همیشه همینطور است، اینطور نیست، وقتی دیدگاه‌های متفاوتی دارید و با هم همکاری می‌کنید، نتیجه خیلی بهتر از آن است که از یک نفر در یک زمان انجام دهید.

لین نای:
خوب، پس میا شرکت بسیار هیجان انگیزی دارد که با پیشینه ای بسیار هیجان انگیز کار می کند. در کار خود در Arivale، Mia، در مورد ارتباط پزشک و بیمار چه آموخته اید؟ من می دانم که شما با بسیاری از تخصص های مختلف کار می کنید، بنابراین آیا بر اساس تخصص متفاوت است؟

Mia Nease:
بله، حتما. بسیاری از افرادی که وارد برنامه Arivale می شوند نقل قول، بدون نقل قول، سالم هستند، درست است؟ بنابراین آنها به عنوان شرکت کنندگان سالمی که یا نگران هستند یا بهینه سازان سلامت یا امیدوار به سلامت وارد می شوند. در برخی موارد، آنها همچنین افرادی هستند که با بیماری های مزمن دست و پنجه نرم می کنند و حمایت لازم را از جامعه پزشکی دریافت نمی کنند.

Mia Nease:
میانگین سن ما … و ما آنها را بیمار نمی نامیم. ما آنها را عضو یا شرکت کننده می نامیم زیرا این فرض را داریم که این افراد سالم هستند که می خواهند سلامتی خود را بهینه کنند و از بیماری جلوگیری کنند. بنابراین شکاف هایی که اعضای ما به ما می گویند در مراقبت های اولیه هستند. بسیاری از آنها در طول زندگی خود چندین بار نقل مکان کرده اند. آنها تمایل دارند مراقبت های اولیه را برای فرزندان خود بیابند، اما در بزرگسالی، از داشتن PCP کوتاهی می کنند، بنابراین برای رفع این نوع نیازهای مراقبت اولیه به منابع دیگر، پزشکی از راه دور و غیره متکی هستند.

Mia Nease:
شرکت در برنامه‌های سلامتی یا برنامه‌های سلامت اجرایی کم است، وقتی به طرح‌های حمایت‌شده توسط شرکت نگاه می‌کنید. هر متخصص منابع انسانی به شما خواهد گفت که حتی مدیران اجرایی واقعاً سطح بالا، نرخ مشارکت فقط در حدود 35٪ در میان جمعیت است. این حتی آنهایی هستند که کپی ندارند.

Mia Nease:
ما شاهد مشارکت کم هستیم و آن را به چند چیز نسبت می دهیم. یکی مدت زمانی است که PCP می تواند فعالانه صرف کند، کار بر روی سلامت پیشگیرانه با یک شرکت کننده بسیار محدود است. این حدود 20 دقیقه در سال است، و این به طور کلی است. ثانیاً، بسیاری از توصیه‌هایی که ارائه می‌شود، تصویر کلی فرد را در نظر نمی‌گیرد، به طوری که شامل ژنتیک، سلامت روده، سابقه گذشته، رژیم غذایی، ورزش، خواب آنها می‌شود. بنابراین، افرادی که در برنامه ما شرکت می‌کنند واقعاً از این واقعیت خوششان می‌آید که می‌توانیم مداخله خود را بر اساس یک مجموعه داده پویا بسیار غنی و متراکم تنظیم کنیم. آنها این را دوست دارند.

Mia Nease:
و سپس، من فکر می کنم ثالثاً، ما به عنوان یک جامعه و به عنوان سیستم مراقبت های بهداشتی، اساساً انگیزه های انحرافی در مورد بازپرداخت داریم، و این به این دلیل است که بیشتر آن مربوط به کدهای قابل پرداخت است. این در مورد بیماری است به جای حفظ سلامت مردم. پول زیادی برای سلامت پیشگیرانه وجود ندارد، درست است؟ اگر به سلامتی به‌عنوان یک دسته سرمایه‌گذاری خطرپذیر نگاه کنید، بسیار پاره‌شده است.

Mia Nease:
ما به آرامی و به آرامی شاهد تغییر از مراقبت های واکنشی بیمار به نوعی رویکرد مشارکتی شخصی پیشگیرانه پیشگیرانه تر برای سلامتی هستیم. من بسیار هیجان زده هستم که جامعه بیودارویی به این موضوع متمایل شده است. به ویژه، که من می شناسم، Novartis و J&J، مدیران عامل آنها، C-suite آنها در مورد طرح های بودجه در مورد سلامت پیشگیرانه بسیار باز هستند.

Mia Nease:
دیروز، من در سخنرانی مدیر اجرایی Janssen در سراسر جهان بدون بیماری شرکت می کردم، که همه چیز درباره رهگیری بیماری است. من فکر می‌کنم به‌عنوان یک جامعه مراقبت‌های بهداشتی باید بیشتر در زنجیره غذایی حرکت کنیم و واقعاً به رهگیری بیماری قبل از اینکه در رنج ظاهر شود کمک کنیم.

لین نای:
بله، کاملا موافقم. و باید اعتراف کنم، من PCP ندارم و به این فکر می‌کنم که وارد برنامه‌ای مثل برنامه‌ای شوم که میا برای ما توضیح داد. بسیار خوب، پس ما اکنون در مورد دو ابتکار صحبت خواهیم کرد… ابتکارات زیادی وجود دارد، و اکنون در مورد دو ابتکار بسیار موفق صحبت خواهیم کرد.

لین نای:
اول از همه، Fasiha یک برنامه شگفت انگیز توسعه داد. این یک برنامه برنده جایزه است. او ممکن است این را به شما نگوید، اما یک جایزه نوآوری از لیلی دریافت کرد. نه تنها این، این برنامه در روماتولوژی آنقدر موفق بود که تمام دسته بندی های بیماری دیگر در لیلی به فکر کپی کردن آن هستند. همچنین امسال جایزه ای از پزشکی، بازاریابی و رسانه دریافت کرد. این یک برنامه فوق‌العاده است که در لیلی توسعه داده شده است و فصیها پیشتاز آن بوده است، پس در مورد آن به ما بگویید، فصیحه، و به ما بگویید که اهداف چه بوده و چرا اینقدر موفق بوده است.

فصیحه حق:
حتماً. برنامه مکالمات در حرکت با روماتولوژیست ها توسعه داده شد، بنابراین در زمینه روماتولوژی بود، اما من استدلال می کنم که در واقع تقریباً در تمام زمینه های درمانی کاربرد دارد. این اساساً برنامه ای است که برای آموزش تکنیک های ارتباط موثر به متخصصان مراقبت های بهداشتی طراحی شده است. با توجه به محدودیت زمانی که آنها دارند، ما باید بسیار مراقب بودیم که معیارهایی که برای توسعه این برنامه تعیین کرده‌ایم چیست.

فصیحه حق:
هدف، واقعاً، این برنامه این است که بخشی از آن گسست را که قبلاً در مورد آن صحبت کردم، پل زدن باشد، اختلافی که بین پزشکان و بیماران وجود دارد. من فکر می‌کنم، لین، دلایل اصلی موفقیت آن این است که یک شکاف واقعی را برطرف می‌کند. ما نیازی را از طریق نیازسنجی بسیار دقیق، مشاوره با صدها روماتولوژیست در سراسر جهان شناسایی کردیم. آنها واقعاً به اشتراک گذاشتند که در واقع هنوز کمبود آموزش و آموزش در زمینه ارتباطات وجود دارد. چگونه همدلی و اعتماد ایجاد می کنید؟ چگونه همه این کارها را در عرض 4 دقیقه یا 10 دقیقه یا 12 دقیقه انجام می دهید؟

فصیحه حق:
یکی از چیزهایی که آنها به اشتراک گذاشتند این است که داشتن چنین برنامه ای فوق العاده خواهد بود، اما برای موفقیت آن، این چیزی است که شما باید انجام دهید. قوانین پایه ای که آنها تعیین کردند، باید بگویم بالا یا سختگیرانه بود، اما در ابتدا خوب بود. و از آنجایی که ما توانستیم با برخی از آنها ملاقات کنیم، معتقدم به همین دلیل برنامه موفق بوده است.

فصیحه حق:
پس به ما چه گفتند؟ آنها گفتند برای اینکه برنامه‌ای که بر تکنیک‌های ارتباطی متمرکز است موفق باشد، باید مطمئن شوید که همه این تکنیک‌ها مبتنی بر علم هستند. آنها بر اساس شواهد علمی هستند. بسیار خوب، آنها باید در دنیای من، در عمل بالینی من قابل اجرا باشند.
فصیحه حق:
آنها باید به راحتی قابل اعمال باشند، به این معنی که نه تنها از این جهت عملی است که می توانم خودم آن را اعمال کنم، بلکه من می توانم آن را به عنوان یک روماتولوژیست به دیگر روماتولوژیست ها آموزش دهم، زیرا به نظر شما، اعتبار فقط زمانی به دست می آید که یک برنامه همتا به همتا باشد. باید به شما بگویم که این برنامه کاملاً غیر تبلیغاتی است. در مورد هیچ دارویی صحبت نمی کند. این به سادگی بر ارتباطات متمرکز است.

Fasiha Haq:
Another of the ground rules, of course, was that it did need to improve patient-physician satisfaction because as you know from studies, that has been shown to improve outcomes overall. And most importantly, it needed to not take more time than what they have in their allotted visit. In fact, if possible, please develop a program that actually helps us save time.

Fasiha Haq:
So we had our marching orders, and in order to do this, we actually collaborated not only with the rheumatologists but patient advocacy. We collaborated with communication science experts, psychologists, and sociolinguists to make sure that the framework was such that it met all of these criteria.

Fasiha Haq:
At the end of the day, the program basically focuses on communication techniques that address the topics you see in this slide, shared decision making, building empathy and trust, practice efficiency, and adherence. It really has a very simple framework. It explains the technique, why it’s important, and how do I apply it? That’s basically it. It doesn’t bog you down in the theory. While the theory is important, if it’s based on the science, they felt that gave them the minimum that they need to know, and let’s move on with how do I do it in daily practice?

Fasiha Haq:
The format of the program, originally, the version 1.0, I’ll call it, was a series of PowerPoint modules, very interactive, meant to be in small group discussion-based forums. The second iteration is now interactive videos because it has become now mandatory in many hospitals and clinics for all of the staff. And to make that practical, it’s not always practical to do everything face-to-face, so we’ve created the videos. Those have been wildly successful. In fact, in two European hospitals, they have made it mandatory for all Fellows to complete all of the videos in training prior to writing their exams.

Fasiha Haq:
Many of the countries across the globe are now partnering with advocacy societies to come up with a complementary program specifically for patients. The results so far are they are starting to also measure impact, so I think I’ll have more data in a year’s time. But what we’re hearing is very good in terms of how it is improving not only satisfaction but long term outcomes for patients and physicians as well, because it’s saving them time. I think overall they’re finding that that’s leading to much better discussions, and they’re making the most of the time that they have.

Lynn Nye:
Yes, and now you know why she got an award for this program. Okay, Stewart, so what aspects of your work at زیست رایان contribute most to improved care, would you say?

Stewart Gandolf:
What’s fun about … I got into marketing, actually, on a lark. I thought I was going to be an engineer. I love science and math, but I took a marketing class and I just loved, and I still to this day love influencing human behavior. I don’t know what it is. It’s just something that’s fun to me.

Stewart Gandolf:
Our entire company was built around generating action and getting patients to take action and getting doctors to take action. And so, a couple of just anecdotes that Lynn and I have been discussing recently. One is we just launched a new program for a biopharma in San Diego, which there our task is we have to find patients that have stage III or stage IV inoperable solid tumors, they have to be with this criteria and this criteria in Southern California for orthotopic testing on mice.

Stewart Gandolf:
Essentially, if you don’t know about this, they kind of … Most genetic testing with mice, they actually take the tumor out of a human being and put it into a mouse subdermally. With orthotopic, they actually take it … If you have liver cancer, they put it into the liver.

Stewart Gandolf:
This is a complicated concept, and the idea here … The benefit of that is not for science, it’s for the patient because if they take that same tumor, put it into five mice, they can tell which chemotherapy responds … well, which drug. It could be other forms of drugs besides chemotherapy. But at any rate, whatever the mice responds to, whichever one responds best is much likelier to work better in the human. You can imagine that’s not only … If you’re short on time anyway, to narrow it down quickly to the most effective drug, not to mention the unnecessary human suffering on a drug that isn’t less likely to work is pretty amazing, right?

Lynn Nye:
Yes.

Stewart Gandolf:
That’s an exciting thing. So what’s fun about my job is already within days of launching, we have people calling, real, live actual patients that are calling this little needle in a haystack, so that to me is very fulfilling.

Stewart Gandolf:
And then another anecdote of the clients have … Maybe the reason why that’s relevant to this is, I was talking to Lynn about the creative approach. We designed that program so that the website starts with the most basic, advanced testing allows your doctor to … work with your doctor to get the best possible drug treatment, or most likely to be successful drug treatment. And then it breaks it down layer-by-layer because some people want to know everything, some people just want to know the opening, so that’s particularly fulfilling.

Stewart Gandolf:
And then just another anecdote about our world, we worked with a completely different, much easier situation. A primary care provider asked us, they were so excited when we met them to get a new patient a day. And now, we get them 20 patients a day. So by raising their new patient count, they’ve grown, obviously, helps them scale. We were talking about earlier, it’s not just they’re more successful economically, but because they can scale, they can provide better care.

Stewart Gandolf:
One day driving around he was telling me, “Look, Stewart, you guys helped us make a more healthy community.” We’re able to reach patients in terms they can understand. I would argue this is where when we talk about patient experience, to me there’s two rings, right? There’s patient experience and there’s marketing, but there’s an intersect where they really work together well, and that’s why it’s a passion for me.

Lynn Nye:
Yeah, that’s terrific. Actually, and the website that Stewart’s talking about is really, really great. It does exactly what he said. So to your point, Fasiha, that some patients just want to know the bottom line, and some people want to know the detail. It’s set up so fantastically, so congrats, Stewart. That’s really good.

Stewart Gandolf:
Thank you.

Lynn Nye:
Okay. All right, so we’re going to move on to accelerating widespread adoption of patient-centric care. The first question I’m going to ask to Sven. You saw that the program that they’ve developed at Northwell Health is highly successful. So my questions to Sven is, what are the reasons for the success and what are the obstacles in our healthcare system that prevent other organizations from doing exactly the same thing because we know that they don’t?

Sven Gierlinger:
Yeah, so starting with the reasons for the success, and I don’t want to raise the flag yet that we have succeeded. I think we are on a journey and everybody’s on a different part of the journey. Even when you’re successful, there’s still ways to improve that.

Sven Gierlinger:
But I think the number one influencer there is the leadership buy-in or leadership commitment to a program like that, and that’s across the organization. I think that starts with our CEO who I have the fortune to report to. He makes patient experience very important at the system level, that trickles down to the physician leaders, to our chief medical officer who hand-selected the faculty, the 36 physicians that actually are running the program. Many of them are physician leaders that are really busy medical directors of hospitals or service line chairs, actually.

Sven Gierlinger:

For example, the physician lead for the whole program, Dr. Kalman, she is now the executive director, the CEO of Lenox Hill Hospital in Manhattan. She still practices medicine, she’s a cardiologist, and she still teaches this course once every six weeks or so, which is a tremendous commitment, which is also often the barrier. It took me two years to get it off the ground and to get the organizational buy-in, but that was a good thing because that way we were able to socialize it and we were able to make it right, too.

Sven Gierlinger:
The other point is to get the physicians involved in designing it. That’s something I learned a long time ago because I don’t come from healthcare, I come from the hospitality industry. The previous CEO of my previous organization, Henry Ford Health System in Michigan, gave me that advice early on. She said when you work with physicians, there are three things you have to keep in mind. One is you have to respect them for everything they have accomplished and the work they do. Two is you have to work with them and collaborate with them, and that’s what we’ve done here. And three is you have to love them, you have to give them a hug every once in a while. That’s something I keep in mind all the time.

Sven Gierlinger:
Another reason why I believe it’s successful is because it goes to the “what’s in it for me” for the doctors. What’s in it for them is it connects them to why they went into medicine in the first place. There’s many anecdotes and Dr. Kalman, who I just mentioned, has one where she has a patient that she’s seen for years and feels like she has a very good relationship with him.

Sven Gierlinger:
One day, because of what she’d learned in the class, in teaching the class, she said to him, “What else?” She never asked that question before, and he broke down crying, and he was talking about that his wife has cancer. She never would’ve gotten to that if she didn’t ask that question. That added time to her schedule that day, but it was very, very meaningful. She said to him, “Why didn’t you tell me that before?” And the answer was, “Because you didn’t ask.”

Sven Gierlinger:
That’s very powerful, and every single physician has one of those moments and one of those aha moments, and that’s why they believe in it. And now they come together on a monthly basis, like a lunch and learn type of situation. It’s called the Communities and Learning Practice. And then they talk about patients and they talk about how they apply the tools. It makes them feel more connected to their mission to the work they do.

Lynn Nye:
Mm-hmm (affirmative). So I can see Amon here. Are you saying there’s a question?

Amon:
I’m just wanting to check with you whether you’re comfortable taking questions from the floor.

Lynn Nye:
Yes, we are. باشه. We do have a couple of other things-

Lynn Nye:
… hearing from Mia and from Stewart that we want to tell everybody.

Stewart Gandolf:
I can give you the short version.

Lynn Nye:
All right. So let’s have the short version from them, and then let’s take some questions.

Stewart Gandolf:
But there will be some, thank you.

Lynn Nye:
We have a final question that actually is really interesting, too. I want to ask Mia. The work that Mia is doing is really leading edge, doing genetic testing and coaching. It’s at the leading edge of personalized care. We discussed that the human touch here is really important, so what do we need to do to make this mainstream? I’m going to ask you to speak quickly because we’re … of course, I knew this would happen because I always talk a lot.

Stewart Gandolf:
Not me.

Mia Nease:
Okay, so in order to make this mainstream. I think a program like Arivale’s that is very high touch, provides a lot of data, but has relationship-based accountability built in with a human coach where the participant or patient can communicate with their coach via a secure app or over the phone as much as they want. I think it’s really important for behavior change.

Mia Nease:
Clearly, that’s not possible to do in a PCP or a hospital setting, right? And so, I think in order to make things mainstream, we need to have better collaborative models where the health system and new technology-based approaches work together as part of a continuum, including on things like behavior change, which is so critical to managing lifestyle-related diseases, which is frankly affecting a very large percentage of our population.

Mia Nease:
The second thing that is needed is to change the health economics associated with preventative care. I know of a particularly large study that’s being conducted by Providence St. Joseph’s. They’ve got a thousand of their caregivers in a preventative health program and they’re tracking over a three-year period to see whether investing in personalized participatory proactive care can indeed reduce healthcare claims. They’re just two years into that study and the results are looking really, really good. I think between those two things, collaboration and partnerships, a change in economics, we should see a gradual uptick towards mainstream.

Lynn Nye:
Good, so I was going to ask Stewart, but he won’t mind if I don’t ask him, probably.

Lynn Nye:
I was going to ask him because his team are expert at digital communications, so how could we scale programs effectively, but-

Stewart Gandolf:
I can give you, like, 30 seconds, real quick.

Lynn Nye:
Okay.

Stewart Gandolf:
Well, it’s just interesting because that’s kind of the Holy Grail is how do we use technology to scale, and that’s been a topic in some of the other breakout sessions I’ve heard. For example, Mia today was talking about … And it’s very difficult, right? It’s more complicated than just an app. But Mia was talking about, as we sat down this morning, about a new app that’s for behavioral care, that’s for cognitive behavioral therapy that actually has been very effective, right? So that’s exciting.

Stewart Gandolf:
From my standpoint, just the digital marketing part in my 10 seconds left is, I love the fact that we can test, track, and adjust. So when we’re doing marketing with digital, stuff that used to take years to get, if you’re trying to do traditional marketing, you run a TV ad and did it work or not, that’s six months, a year, in days you can make changes. It’s just a really exciting time on the marketing side, on the technology side. Sometimes it has to be great big funding, sometimes it can be a very guerilla and at least get the direction very quickly. How was that?

Lynn Nye:
Okay, good. Okay, so we have a question, you said that.

Amon:
We do. I think this has been a very focused and yet comprehensive panel discussion, and also exceptionally well-prepared, so my compliments to all of you for putting in the effort to get there. But I’m sure that the conversation has prompted questions from members of the floor, and I have got one to start with, and this is aimed for Sven.

Amon:
The program that you described as reaching a thousand participants, and they’re all physicians or healthcare practitioners.

Sven Gierlinger:
Correct.

Amon:
Yeah. But the conversation around which this is based is two-way: it’s a patient-healthcare professional conversation. To what extent were patients themselves involved in the design or even the delivery of the program that you’ve got?

Sven Gierlinger:
We have patient partnership councils, 18 across the health system. They were not actually sitting at the table, but as we rolled it out, or before we rolled it out, we were able to get their input into that as well. But we do a lot of work with our patient community.

Amon:
And the second question that I’ve got from me before we come to the questions from the floor is it feels as though there are a lot of well-intentioned but relatively small initiatives aimed at improving the interaction between healthcare professionals and patients. Is it time that we, as an industry, stood up and actually tried to do something-

Lynn Nye:
Yes, yes.

Amon:
… across the industry to broaden the reach of the programs that we’re doing, with this, we’re touching tiny minorities of physicians and patients with this.

Lynn Nye:
Actually, that was our last question. I was going to give them all a minute to tell us.

Lynn Nye:
Do you want to go to that?

Amon:
Yeah.

Lynn Nye:
Could you …

Amon:
Let’s go to that.

Lynn Nye:
Okay. So, actually, when we were talking with Fasiha, she said the one thing that always keeps recurring to her mind is, how can we break down the barriers between companies and institution, and collaborate for the overall benefit of our patients? I have to tell you that if anybody in the audience would like to work with us, we would be absolutely delighted to spearhead a program like that, that would involve multiple pharma companies.

Lynn Nye:
I’ve worked with … Sorry, I’m talking a lot. But I’ve worked with companies, for example, with the National Coalition for Cancer Survivorship that was sponsored by every single company that provided oncology products. It is definitely possible for pharma to come together and also for advocacy groups to come together and do these wonderful programs. So if you would like to …

Lynn Nye:
So anyway, what I asked the panel to do is to give us an idea of one of … They have a minute each to give us one or two ideas on how to break down these barriers and achieve this. So, Sven …

Sven Gierlinger:
Well, I think that this panel is a great example of that, that there’s a lot of commonality from different sectors that we’re trying to effect here, and I think opening those channels of communication and working together. I believe in storytelling and that’s something we do as an organization, also, and the stories that back up the data and that brings us back to the mission of why we do this. If we focus on that, then we can break down the barriers.

Lynn Nye:
Quite right, yeah. Okay, Mia?

Mia Nease:
I keep going back to the fact that some of the greatest unmet medical need in our community is related to people, particularly women of color. It’s a very understudied population, yet suffering from a tremendous amount of chronic disease.

Mia Nease:
What I would love to see is a biopharmaceutical initiative combined with some of the new technology approaches, like the ones that we’re doing, to come together and really make an investment in serving patients that are not being taken care of today. The Arivale program is great, we have tremendous clinical outcomes, but the reality is 90% of our participants are of European ancestry. And so, we are not able to then really do some deep phenotyping and genotyping and really study chronic disease in diverse populations because of that.

Mia Nease:
And so, we would love to come together and study a chronic disease like obesity or diabetes or cardiovascular disease together with a biopharmaceutical company, but very much focused on underserved, understudied populations.

Lynn Nye:
Yeah, I just want to say one thing. Actually, I was talking with someone from BMS a little while ago and he gave me a hard time because he said every ad board should include people from underserved areas because they have such a different perspective on healthcare. Okay, Stewart.

Stewart Gandolf:
I think this is a start, actually, doing cross-collaboration with different perspectives. I think that’s really important. I feel like, perhaps, hospitals may have a couple years headstart, although they’re still brand new at this as well, so I think it’s a really new idea.

Stewart Gandolf:
I think that also leveraging technology again is so powerful. I’ll give an example, not an app, but if anybody hasn’t seen the Cleveland Clinic’s patient empathy video, it’s amazing. I play it during my seminars, we do seminars, and people get to tears just watching, looking from the patient’s point of view.

Stewart Gandolf:
The point is that’s a video. It’s been downloaded many millions of times, hopefully it’s going to be downloaded a hundred more times after this meeting, but it’s fantastic. So if we think through … And then Fasiha I think has a great point, too, when we were talking, I’ll let her speak for herself, of no one company can bear this burden. Somebody yesterday from Johnson & Johnson said the same thing. “We want to help, but we can’t bear this burden alone.”

Stewart Gandolf:
But if we think it through strategically and figure out, okay, we can reach millions of healthcare providers, and this is not just other hospitals, these are people, physical therapists in Edmonton or some place are watching these. I just think it’s very powerful if we plan it well and work together. Fasiha?

Lynn Nye:
Okay, Fasiha? Yes.

Fasiha Haq:
So, short version. Well, you know, it’s interesting, right? Patients, one thing that stands out to me is a patient, and we have the privilege in pharma of listening to patients all the time through focus groups and whatnot. I remember in rheumatology this patient said to us, she had gotten diagnosed after something like eight years, actually. She said, “Everywhere I went, I just felt like nobody really listened to me.” And she said, “Finally I decided to stand up for myself, and the next physician I saw, I said, ‘You know what? I am not a joint, so look at me as the whole patient.'”

Fasiha Haq:
And William Osler, who has been a pioneer in the field of medicine, and I’m sure you all know this quote, said, “The good doctor treats the disease, but the great physician treats the patient who has the disease.” I think to get there, we need to focus on that common goal. Break down some of the barriers or assumptions that we have, break together multi-stakeholders together because, you see, there’s a lot going on, right? And just here, while it’s energizing, I kind of get the sense like, “Oh, my goodness, there’s so much going on. I have no idea about all the things that are going on.”

Fasiha Haq:
Isn’t it better maybe to put our heads together and see where we can collaborate, how we can break down some of these barriers and focus on what is the common goal? We may not have the answers, but I’m very confident given the smart people on this panel and others that we have within these different stakeholder groups, we can actually get there if we work on it together.

Lynn Nye:
Yeah, so I’m really serious. We would love anyone here who wants to collaborate with us. This is my email address. Please email me or come and give me your business card, and we’ll be in touch. And we’re also happy to share the podcasts. Amon?

Amon:
Lynn, in the interest of time-
Lynn Nye:
Yes, I know.

Amon:
… I’d like to have just one question from the floor, and I’d like to give that question to a member of the patient panel. If the question could be asked and addressed by just one member of your panel, please.
Lynn Nye:
Please.
Michael M.:
Hi, my name’s Michael Mittelman. Appreciate the talk. I missed part of it, but I did want to know since you’re all from different industries, a lot of what’s talked about is listening to the patient, treating the patient holistically, patient-family advisory councils, things of these sorts.

Michael M.:
If you’re really living in sort of one area, rheumatology, if you’re living in recruitment of patients, if you’re living in maybe the hospital system, Northwell being more integrated, how do you value the success of a partnership with patients? How do you expect to collaborate with patients and family members when all everybody really wants is free time from us?

Michael M.:
I guess that would be my biggest question and challenge to all of you, you can think about it, but one of you, if you could answer it. Collaborating, right? Let’s talk about ways to collaborate. You all have jobs to be here. We don’t, so I guess how can we collaborate where we value people holistically? That’s a question.

Lynn Nye:
Actually, I just want to say that I would, personally, I hope you have some time just to talk with me because I’d like to hear your answer to that question, too, truthfully, because that’s something that we kind of grapple with in our industry. Anyone want to pick up that question?

Sven Gierlinger:
Everybody’s looking at me.

Stewart Gandolf:
You’re the closest to it.

Sven Gierlinger:
It’s troublesome that there are these perceptions. I think that our goal as an organization is also, and it talks a lot about what’s been discussed also, and what you discussed, Mia, is like the … Look at holistically, look at not just as a patient holistically, but look at the community holistically, and look at the social determinants of health, and making sure that we serve everybody within that.

Sven Gierlinger:
And that for example, through behavioral health, through that nobody wants to invest in, through food insecurities, all these things that affect the health of individuals. And then how can we serve more people, and how can we maximize that impact in terms of health outcomes, and to grow healthier and healthier communities is really what we’re focused on in partnering with our patients on that.

-30-

دیدگاهتان را بنویسید