جدیدترین ایالات متحده داده‌های اداره سرشماری که در سال 2015 منتشر شد، نشان داد که در میلیون‌ها خانواده در سراسر آمریکا به زبان‌هایی غیر از انگلیسی صحبت می‌شود. اگرچه اسپانیایی همچنان تسلط دارد، تعداد کل زبان ها 350 زبان است، از جمله زبان های کمتر رایج مانند هلندی پنسیلوانیا، رومانیایی و چروکی.
اریک ویکستروم، آمارگیر اداره سرشماری، گفت: «در حالی که اکثر جمعیت ایالات متحده در خانه فقط انگلیسی یا تعداد انگشت شماری از زبان‌های دیگر مانند اسپانیایی یا ویتنامی صحبت می‌کنند، نظرسنجی جامعه آمریکا تنوع زبانی گسترده در ایالات متحده را نشان می‌دهد. ایالت ها.”
اگر بیمارستان یا سیستم بهداشتی شما به بیمارانی با مهارت محدود انگلیسی (LEP) خدمات ارائه می‌دهد، باید به زبان آنها صحبت کنید—به روش‌های مختلف.
چه چیزی مهارت محدود انگلیسی را تعریف می کند؟
ژورنال انجمن استئوپاتی آمریکا از اصطلاح “تسلط محدود انگلیسی” برای توصیف افرادی استفاده می کند که انگلیسی برای آنها زبان دوم است و همچنین “توانایی محدودی در خواندن، صحبت کردن، نوشتن یا درک انگلیسی” دارند. در حالی که بسیاری از این افراد متولد خارج هستند، برخی دیگر در ایالات متحده به دنیا آمده اند، اما در جوامع قومی منزوی زندگی می کنند که زبان مادری آنها به طور گسترده صحبت می شود.
و چنین انزوا تنها در جوامع دور رخ نمی دهد. بر اساس نظرسنجی جامعه آمریکایی اداره سرشماری، برخی از بزرگترین مناطق مترو در کشور نیز دارای جمعیت زیادی هستند که در خانه به زبانی غیر از انگلیسی صحبت می کنند:
- 38 درصد در شهر نیویورک
- 26 درصد در واشنگتن دی سی
- 17 درصد در آتلانتا
- 51 درصد در میامی
- 29 درصد در شیکاگو
- 12 درصد در دیترویت
- 37 درصد در هیوستون
- 26 درصد در فینیکس
- 54 درصد در لس آنجلس
- 40 درصد در سانفرانسیسکو
البته، هرکسی که در خانه به زبان دیگری صحبت می کند، واجد شرایط LEP نیست. اغلب، یک خانواده ممکن است شامل افرادی باشد که درک خوب یا خیلی خوب انگلیسی را گزارش می‌کنند، و همچنین کسانی که گزارش می‌دهند که انگلیسی را درک نمی‌کنند یا نمی‌دانند.
هنوز، برآوردها تعداد افراد در ایالات متحده با شماره LEP را در نزدیک به 20 میلیون – و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نمی توانند به سادگی به یکی از اعضای خانواده انگلیسی زبان برای برقراری ارتباط از طرف این افراد اعتماد کنند. بیماران.
همانطور که FierceHealthcare اشاره می کند، “… این رویکرد منجر به خطرات متعددی می شود، مانند اعضای خانواده که کاملاً پزشکی را نمی دانند. اصطلاحات ناخواسته باعث خطای پزشکی می شود. برای ارائه خدمات به بیماران LEP، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید موانع زبانی را برای درک تاریخچه پزشکی این بیماران برطرف کنند و به نوبه خود، به بیماران کمک کنند تا نیازهای مراقبت های پیشگیرانه، تشخیص ها یا برنامه های درمانی خود را درک کنند.
ترجمه به تنهایی ارتباطات را بهبود نمی بخشد
استفاده از داده‌های جمعیت شناختی در سطح جمعیت در ترکیب با ارزیابی‌های فردی مهارت انگلیسی بیماران و ترجیحات آنها برای ارتباطات زبان گفتاری و نوشتاری می‌تواند به بیمارستان‌ها و سیستم‌های بهداشتی کمک کند تا نیازهای زبانی خاص و سواد سلامت اعضای جامعه را شناسایی کنند.
این می‌تواند تصمیم‌گیری در مورد ترجمه اسناد، از جمله اسناد حیاتی برای رضایت آگاهانه، در دسترس بودن خدمات کمک زبان، فرم‌های پذیرش، و همچنین سایر مطالب اطلاعاتی یا آموزشی کمتر حیاتی – اما همچنان مهم – را راهنمایی کند.
اما همانطور که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به خوبی می دانند، تحویل یک جزوه یا ارائه یک برنامه مراقبتی به طور خودکار منجر به درگیر شدن بیمار نمی شود – حتی اگر به زبان دلخواه بیمار ارائه شود.
پنج بخش روانشناختی در همه گروه‌های جمعیتی و اجتماعی-اقتصادی ظاهر می‌شوند.
بخش‌بندی روانشناختی اجازه می‌دهد بیمارستان ها و سایر سیستم های بهداشتی برای رسیدگی به بیماران به شیوه ای معنادارتر. به‌جای نزدیک شدن به بیماران بر اساس شباهت‌های گسترده – زبان‌ها یا فرهنگ‌های متقابل، موانع رایج مراقبت براساس جغرافیا یا درآمد یا تشخیص‌های مشترک – ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند از روانشناسی برای درک بهتر آنچه که افراد را وادار می‌کند استفاده کنند. این به این دلیل است که روانشناسی به نگرش ها، ارزش ها، سبک زندگی و شخصیت افراد مربوط می شود و برای درک انگیزه ها و اولویت های آنها کلیدی است.
به عنوان مثال، زیست رایان Classifier مصرف کننده از 12 سؤال ساده برای طبقه‌بندی مصرف‌کنندگان مراقبت‌های بهداشتی در یکی از پنج بخش‌های روان‌شناختیاستفاده می‌کند. >: جویندگان تعادل، استقامت‌کنندگان با اراده، شعبده بازان اولویت، دست‌یابی به خود و جهت‌گیران. هر بخش منعکس کننده نگرش ها، اولویت ها و ترجیحات ارتباطی اعضا است. پنج بخش روانشناختی در همه گروه‌های جمعیتی و اجتماعی-اقتصادی ظاهر می‌شوند، هرچند در توزیع‌های متفاوت:
به نوبه خود، این به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی اجازه می‌دهد پیام‌ها را با نیازها و انتظارات بیماران تراز کنند تا بیماران را برای انجام رفتارهای سالم یا مدیریت پیشگیرانه‌تر بیماری‌های مزمن ترغیب کنند. هنگامی که در ارتباط با خدمات زبانی مناسب استفاده می‌شود، می‌تواند دقیقاً همان چیزی باشد که پزشک برای برقراری ارتباط با بیماران با مهارت محدود انگلیسی و بیماران بومی انگلیسی زبان به طور یکسان دستور داده است.
