هنگامی که صندوق مشترک المنافع نظرسنجی کرد سازمان های مراقبت بهداشتی Safety-Net در مورد چالش های ارائه خدمات به جمعیتی که از نظر پزشکی محروم هستند، 86 درصد از پاسخ دهندگان مشارکت بیمار را در صدر فهرست خود قرار می دهند. شاید تعجب آور نباشد، زیرا اکثر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مشارکت بیمار را به عنوان یک مؤلفه مهم برای کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی و بهبود نتایج سلامت می دانند.
با این حال، هنگامی که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی با بیمارانی که از نظر پزشکی کم خدمت می شوند که با وجود نرخ بالای بیماری مزمن، کمتر به مراقبت های بهداشتی دسترسی دارند.
تقویت مشارکت بیماران در میان جمعیت های محروم از نظر پزشکی
در میان 181 مرکز و کلینیک بهداشتی جامعه شهری و روستایی که به نظرسنجی صندوق مشترک المنافع پاسخ دادند، 89 درصد مشارکت بیمار را به عنوان ابزاری حیاتی در مدیریت بیماری مزمن شناسایی کردند. آمارهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) نشان می دهد که چرا این نیاز بسیار زیاد است. در خط مشی 2015 خود در مورد “آدرس کردن” بیماری مزمن از طریق کارکنان بهداشت اجتماعی، CDC اشاره می کند که 33 درصد از بزرگسالان آمریکایی از فشار خون بالا رنج می برند، در حالی که میزان فشار خون بالا در میان مردان آفریقایی آمریکایی 42 درصد است.
به همین ترتیب، 9.3 درصد از بزرگسالان آمریکایی یا تشخیص داده نشده دیابت دارند، اما دیابت تشخیص داده نشده است. CDC خاطرنشان می کند: “بار نامتناسب دیابت در میان اقلیت های نژادی و قومی از جمله سرخپوستان آمریکایی / بومیان آلاسکا (15.9٪)، سیاهپوستان غیر اسپانیایی (13.2) وجود دارد. ٪ و اسپانیایی ها (12.8٪).
ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی – به‌ویژه آنهایی که به جمعیت‌های در معرض خطر خدمت می‌کنند – چه کاری می‌توانند برای بهبود مشارکت بیمار انجام دهند؟
1. دریابید که چه چیزی باعث می‌شود که بیماران فردی تیک
داشته باشند
جمعیت‌هایی که از نظر پزشکی ضعیف هستند ممکن است بر اساس محل زندگی‌شان، میزان درآمدی که به دست می‌آورند، یا زبانی که صحبت می‌کنند، تعریف شوند، اما یک رویکرد ساده‌تر برای برقراری ارتباط با افراد در این جمعیت‌ها نتایجی را ارائه نمی‌دهد. نیاز داشتن. همچنین به بیمارانی که از نظر پزشکی کمتر از آنها خدمات لازم را می‌دهند، با تشخیص‌هایشان تقسیم‌بندی می‌کنند.
اگر می‌خواهید رفتارهای سالم و پیروی از برنامه‌های مراقبتی را هدایت کنید، باید از بیماران با ارتباطات شخصی و مرتبط بر اساس احساس افراد در مورد سلامتی و تندرستی، و انگیزه آنها برای اصلاح رفتارهای مرتبط با سلامت استفاده کنید. ، و بیشتر. با برداشتن از راه حل های زیست رایان’ نمونه های تقسیم بندی روانشناختی، می دانیم:
- جویندگان تعادل در مورد مسائل بهداشتی فعال هستند، اما آنها ترجیح می دهند گزینه های درمانی خود را بررسی کنند و تصمیمات خود را بگیرند و متخصصان مراقبت های بهداشتی را تنها یکی از منابع ممکن برای اطلاعات بهداشتی در نظر می گیرند.
- شعبده بازان اولویت دار (18 درصد) ، از سوی دیگر، نسبت به مسائل سلامتی خود واکنش نشان می دهند، اما در مورد سلامت عزیزانشان با انگیزه و فعال تر هستند.
- خودآموختگان در مورد سلامت و ظاهر خود بسیار فعال هستند و دوست دارند اهداف قابل اندازه گیری برای رسیدن به آنها در نظر گرفته شود.
- جهت گیران (13 درصد) احتمالاً در اولین نشانه یک مشکل سلامتی به پزشک مراجعه می‌کنند، اما برای پیروی از برنامه‌های مراقبتی که این کار را انجام نمی‌دهند تلاش می‌کنند. متناسب با روال آنها باشد.
- استقامت‌های اراده (27 درصد) متکی به خود هستند و در برابر تغییرات مقاوم هستند و فقط در صورت لزوم به پزشک مراجعه می کنند.
<. hr>
این پنج بخش روانشناختی در همه جمعیت‌ها یافت می‌شوند، اما توزیع بخش‌ها متفاوت خواهد بود.
استقامت‌های اراده‌ای در میان بیماران اسپانیایی تبار، مدیکید و بیماران بیمه نشده بیش از حد توسعه یافته‌اند، در حالی که افراد خود دست‌یافته نیز در میان اسپانیایی‌ها و جویندگان تعادل در میان افراد بیمه‌نشده بیش از حد توسعه یافته‌اند. هر بخش روانشناختی با انگیزه‌های متفاوتی هدایت می‌شود و اولویت‌های ارتباطی متفاوتی دارد که به پیام‌ها و انتخاب کلمه منحصربه‌فرد پاسخ می‌دهد.
وقتی ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی از تقسیم‌بندی روانشناختی برای به دست آوردن بینش در مورد بیماران فردی استفاده می‌کنند، می‌توانند ارتباطات تعامل با بیمار را ایجاد کنند که واقعاً با بیماران “صحبت” کند و تعامل را بهبود بخشد.
2. کاری کنید که فناوری برای شما کار کند
نظرسنجی صندوق مشترک المنافع اشاره می‌کند که جمعیت‌هایی که از نظر پزشکی ضعیف هستند، تمایل به پذیرش تلفن همراه بالایی دارند. یافته های Pew Research از این واقعیت پشتیبانی می کند، و همچنین یادآور می شود که برای بسیاری از این جمعیت ها، تلفن های هوشمند نشان دهنده پیوند اصلی آنها با منابع آنلاین است. این به ویژه برای:
صادق است
- 15 درصد از جوانان 18 تا 29 ساله
- 13 درصد از خانوارهای با درآمد سالانه زیر 30000 دلار
- 12 درصد از آمریکایی های آفریقایی تبار
- 13 درصد اسپانیایی ها
وابستگی بالا به تلفن‌های هوشمند برای دسترسی به اینترنت -علاوه بر پیام‌های صوتی یا متنی سنتی- باعث می‌شود بیمارانی که از نظر پزشکی ضعیف هستند از طریق m هدف قرار گیرند. یک رویکرد امیدوارکننده برای مشارکت بیمار ارائه کنید.
«پیام‌های متنی نشان‌دهنده ابزاری مطلوب و کم‌هزینه برای تقویت و تقویت استراتژی‌های توانمندسازی بیماران در میان جمعیت‌هایی است که به آنها خدمات می‌دهند، با توجه به نفوذ بالای تلفن‌های همراه، سواد بالای پیام‌های متنی و هزینه‌های پایین اجرا، صندوق مشترک المنافع می نویسد.
بررسی ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی با شبکه ایمنی نشان داد که بزرگترین موانع برای پیاده سازی تلفن همراه کمبود بودجه (94 درصد) و محدودیت منابع انسانی و فنی (91 درصد) است. ادغام راه حل های سلامت تلفن همراه با EHR نیز توسط 65 درصد از پاسخ دهندگان ذکر شده است.
یک سکوی مشارکت خودکار بیمار که از تقسیم بندی روانشناختی استفاده می کند به رفع این موانع کمک می کند. علاوه بر تسهیل پیام‌های بسیار مرتبط از طریق کانال ارتباطی بیمار – ایمیل، پاسخ صوتی تعاملی، پیام‌های متنی یا برنامه‌ها – به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کند تا از منابع انسانی و بودجه خود به‌طور مؤثرتری استفاده کنند.
به عنوان مثال، داشبورد آسان خوان در زیست رایان به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی اجازه می‌دهد تا استثناها را در برنامه ارتباط با بیمار شناسایی و مدیریت کنند، نه اینکه نیاز به رویکرد عملی برای همه بیماران داشته باشند.
یک سیستم بهداشتی نوادا از زیست رایان برای مشارکت خودکار بیمار در میان جمعیت بیمار خود استفاده می‌کند که عمدتاً از بیماران پزشکی، اسپانیایی تبار و روستایی تشکیل شده است. زیست رایان قرار ملاقات های از دست رفته را تا 22 درصد کاهش داد و به بیمارانی که خدمات لازم را ندارند کمک می کند مراقبت های مورد نیاز خود را دریافت کنند. یک مزیت جانبی این است که سیستم بهداشت 75000 دلار اضافی در ماه درآمد کسب کرده است.
در نهایت، درک بیماران خود از طریق تقسیم‌بندی روانشناختی و تحریک سطوح تعامل بالاتر با استفاده از ارتباطات سفارشی‌شده از طریق فناوری تلفن همراه می‌تواند به جمعیت‌هایی که از نظر پزشکی محروم هستند کمک کند.
و مقدار به اینجا ختم نمی شود. گزارش صندوق مشترک المنافع پتانسیل بسیار بیشتری را مشاهده می‌کند و می‌گوید: «علاوه بر بهبود مشارکت بیمار، راه‌حل‌های سلامت سیار می‌توانند از مؤلفه‌های حیاتی اصلاحات سلامت مانند خانه‌های پزشکی بیمار محور و سازمان‌های مراقبت پاسخگو پشتیبانی کنند. در مقیاس بزرگ‌تر، استفاده از فناوری برای ارتقای مراقبت‌های هماهنگ و مبتنی بر بیمار می‌تواند به پیشرفت‌های چشمگیری در بهبود سلامت جمعیت و کاهش ناکارآمدی در ارائه مراقبت کمک کند.»
آیا از فناوری حداکثر استفاده را می‌کنید تا به جمعیت بیماران در معرض خطر خود دسترسی پیدا کنید؟
