منطقه ای را که از نظر پزشکی ضعیف است، تصویر کنید. آیا تخیل شما بلافاصله شما را به یک شهر شلوغ داخلی برد؟ شما تنها نیستید وقتی رسانه‌ها در مورد نابرابری‌های مراقبت‌های بهداشتی گزارش می‌دهند، تمایل دارند بر روی جوامع پرجمعیت و دارای تنوع قومی تمرکز کنند، اما آمریکایی‌های روستایی به‌ویژه آسیب‌پذیر هستند.

و این مشکل جدیدی نیست. انجمن ملی بهداشت روستایی (NRHA) خاطرنشان می کند: «عوامل اقتصادی، تفاوت های فرهنگی و اجتماعی، کاستی های آموزشی، عدم شناخت قانون گذاران و انزوای مطلق زندگی در مناطق دورافتاده، همگی برای ایجاد نابرابری در مراقبت های بهداشتی و مانع از آمریکایی های روستایی در این منطقه هستند. تلاش آنها برای داشتن زندگی عادی و سالم.»

سال گذشته، انواع سازمان‌های مراقبت‌های بهداشتی در جوامع روستایی به عنوان بخشی از یک بسته بودجه 16 میلیون دلاری از اداره منابع و خدمات سلامت (HRSA) پول نقد دریافت کردند. چگونه آن سازمان‌ها می‌توانند بیشترین ارزش را از این بودجه بگیرند و بیماران را درگیر کنند. صرف نظر از اینکه کجا زندگی می کنند؟

مشکلاتی که مصرف کنندگان مراقبت های بهداشتی روستایی با آن مواجه هستند

بر اساس داده‌های سرشماری سال 2010 ایالات متحده، تقریباً 59.5 میلیون نفر در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. اخبار فناوری اطلاعات بهداشت و درمان گزارش می کند که در میان جمعیت های کم درآمد، روستایی های آمریکایی درآمد بسیار کمتری نسبت به همتایان شهری خود دارند.

در حالی که آمریکایی‌های روستایی کمتر از 25 درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند، تفاوت درآمد در حقایقی مانند:

منعکس می‌شود.

• تنها 64 درصد از مردم روستایی آمریکا دارای بیمه درمانی خصوصی هستند
• فقیر روستایی 5 درصد کمتر از اقشار فقیر شهری به مدیکید مبتلا می شوند
• فقیر روستایی 31 درصد از ذینفعان کوپن غذا را تشکیل می دهند

چنین چالش‌های مبتنی بر درآمد با دسترسی محدودتر به مراقبت‌های بهداشتی در مناطق روستایی تشدید می‌شوند. NRHA خاطرنشان می کند که تنها 10 درصد از پزشکان در مناطق روستایی تمرین می کنند.
دسترسی به متخصصان نیز مشکل ساز است، با تنها 401 متخصص در هر 100000 نفر در مقابل 910 متخصص در مناطق شهری.

تأثیر مجموع شکاف‌های درآمد و دسترسی منجر به بروز بسیار بیشتر چاقی، دیابت، بیماری قلبی، سوء مصرف الکل و مواد شده است. در واقع، در بین 10 ایالت با بیشترین جمعیت روستایی، سه ایالت – می سی سی پی، آلاباما و ویرجینیای غربی – بالاترین میزان چاقی بزرگسالان و دیابت تشخیص داده شده را دارند و در رتبه های اول و دوم قرار دارند. و به ترتیب مقام سوم. با این حال، مین و ورمونت که از نظر جمعیت روستایی در رتبه های اول و دوم قرار دارند، حتی در 10 کشور برتر چاقی و دیابت قرار ندارند و این نشان می دهد که چالش ها غیرقابل حل نیستند.

چگونه پزشکی از راه دور و فناوری مشارکت خودکار بیمار می‌تواند کمک کند

از نظر فناوری سلامت، پزشکی از راه دور کاملاً جدید نیست. وزارت امور کهنه‌سربازان (VA) سال‌ها از سلامت از راه دور استفاده کرده است و در دهه گذشته برنامه خود را به طور قابل توجهی گسترش داده است. به عنوان مثال، در سال 2014، VA برنامه سلامت از راه دور به 690,000 جانباز رسید – 55 درصد از آنها در مناطق روستایی و از نظر پزشکی محروم زندگی می کردند. از چه راه‌هایی می‌توانید از مزایای سلامت از راه دور برای دسترسی به مناطق روستایی و سایر مناطق محروم استفاده کنید؟

1. ارائه مراقبت های ویژه تخصصی:

دو سال پیش، یک سیستم مراقبت های بهداشتی غیرانتفاعی با 12 بیمارستان در یوتا و جنوب آیداهو، یک برنامه بهداشت از راه دور را معرفی کرد که برای سهولت دسترسی بیماران به ارائه دهندگان متخصص طراحی شده بود. اینترمونتین خاطرنشان کرد که بیمارستان های روستایی “مزایای قابل توجهی” به دست آوردند، بر اساس H&HN مقاله مجله. در شش ماه اول این برنامه – که متخصصان مراقبت‌های ویژه را با تیم‌های پزشکی در بیمارستان‌های روستایی مرتبط می‌کند – خطر مرگ و میر و همچنین مدت اقامت در بیمارستان کاهش یافت.

2. قرارهای دکتر از راه دور:

یکی از عوارض جانبی خدمت به پایگاه بیماران روستایی، از دست دادن قرار ملاقات با بیماران است. مراقبت های درمانی مدرن اشاره می‌کند که سیستم مراقبت‌های بهداشتی دانشگاه میسوری (UMHC) که به یک منطقه 25 شهرستانی خدمات می‌دهد، از سلامت از راه دور برای رسیدگی به این مشکل استفاده می‌کند. با توجه به اینکه 60 درصد بیماران از خارج از شهرستانی که سیستم در آن مستقر است سفر می کنند، UMHC نرخ بالایی از عدم حضور داشت. بازدیدهای از راه دور از طریق تلفن یا بازدید الکترونیکی دارای وب کم انجام می شود. مدیر عامل UMHC، میچ واسدن، به Modern Healthcare گفت که یکی از دلایلی که کار می کند این است که «تقریباً 70 درصد از بیماران نیازی به معاینه فیزیکی ندارند. بازدید از دفتر.”

3. بهبود مدیریت بیماری های مزمن:

بیمارانی که در مناطق روستایی از نظر پزشکی ضعیف هستند، از فناوری مشارکت خودکار بیمار، از جمله پاسخ صوتی تعاملی (IVR) از راه دور و همچنین ایمیل و پیام‌های متنی بهره می‌برند. این نوع پلتفرم راه را برای ارتباطات موفق بیمار-ارائه‌دهنده هموار می‌کند، از سواد سلامت بهتر، پایبندی به دارو و خود مدیریتی شرایط مزمن با بازخورد از ارائه دهنده. این نوع ارتباط مداوم نه تنها به بیماران کمک می کند، بلکه به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نیز امکان می دهد تا از منابع محدود حداکثر استفاده را ببرند.

حتی با استفاده از سلامت از راه دور و سایر فناوری‌های تعامل خودکار با بیمار، رویکرد یک‌اندازه برای همه تأثیر کمتری نسبت به رویکرد سفارشی‌تر خواهد داشت. چگونه ارتباطات را با چنین طیف وسیعی از بیماران – خواه روستایی، شهری یا جایی در این بین، سفارشی کنید؟

بخش‌بندی روانشناختی می‌تواند بینش‌هایی به شما بدهد به انگیزه ها و نگرش بیماران نسبت به سلامت و ارتباطات. زیست رایان، یک پلتفرم برای خودکارسازی مشارکت بیمار (ایمیل، پیام‌های متنی، پاسخ صوتی تعاملی)، از یک مدل تقسیم‌بندی روانشناختی اختصاصی استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل کند که بیماران ارتباطاتی را دریافت می‌کنند که مطابق با «شخصیت مراقبت‌های بهداشتی» آنها طراحی شده است.

زیست رایان توانست قرار ملاقات‌های از دست رفته را تا 22 درصد کاهش دهد. این دستاورد هم برای بیماران و هم به نفع سیستم سلامت بود، زیرا بیماران مراقبت‌های لازم را دریافت کردند. و سیستم بهداشت درآمد را + 70000 دلار در ماه افزایش داد.

اکنون که مزایای سلامت از راه دور در مناطق روستایی را می‌دانید، می‌توانید ارتباطات را شخصی‌سازی کنید تا اطمینان حاصل کنید که مرتبط باقی می‌مانند و بیماران را تشویق می‌کنند تا سلامتی بهتری را دنبال کنند – چه حضوری یا از طریق یک پلت فرم مشارکت خودکار بیمار.