وبلاگ

راهنمایی برای پزشکان برای بهبود ارتباط با بیماران

وجود ارتباط با بیماران بسیار مهم است تا درمان به بیماران کمک کند. ارتباط با بیماران بسیار بزرگتر از پرسش و جواب است. ارتباط با بیماران شامل چیزهای زیر است:

• اطلاعات درمان: پزشکان باید به بیماران خود اطلاعات درمان را داده و بیان کنند که چگونه باید برای درمان و بهبود سلامت خود کار کنند.

• اهداف درمان: پزشکان باید به بیماران خود اهداف درمان را بیان کنند تا بتوانند به خود پرسش کنند که در حال حاضر چیست و چه اندازه اندازه آینده دارند.

• نحوه انجام درمان: پزشکان باید به بیماران خود نحوه انجام درمان را بیان کنند تا بتوانند به روش درست درمان را انجام دهند.

• پیشنهادات و راهنمایی: پزشکان باید پیشنهادات و راهنمایی خود را به بیماران خود بدهند تا بتوانند درمان به بیماران کمک کنند.

راهنمایی برای پزشکان برای بهبود ارتباط با بیماران

برای پزشکان مهم است تا رابطه‌ای با بیماران بسازند که منعکس‌گر پیام‌های بیماران باشد. ارتباط بین پزشک و بیمار و یا بین پرستار و بیمار به صورتی است که پزشک با درک پیام‌های بیمار (احساسات، نگرش‌ها و انتقادات)، بتواند کار خود را بهبود ببخشد و بیمار را در راه بهبود سریع‌تر قرار دهد.

پیام‌های بیماران در بین چند دسته تقسیم می‌شوند:

احساسات: احساسات فعلاً تحت تاثیر قرار گرفتن در بیمارستان است.
مثبت: پیام‌هایی که به صورت مثبت توصیف می‌شوند، معمولاً بیانگر انتزاعاتی هستند که بیمار برای برطرف کردن احساسات خود از طریق گفتن و شنود در حد آشكار درست می‌کند (مثلاً: “من فکر می‌کنم که من می‌توانم برای بهبود کیفیت زندگی خود بهتر کار کنم”).
نامطلوب: پیام‌های نامطلوب، عادتاً نشان دهنده خودآگاهی بیمار از وضعیت خود هستند که ممکن است نیاز به پاسخگویی بیشتر از پزشک داشته باشد (مثلاً: “من دلیل بیماریم را نمی‌دانم” یا “من نمی‌توانم با این وضعیت زندگی کنم”).
انتقادات: انتقادات بیماران بارزترین دسته‌ای از پیام‌های بیماران است که پزشکان با آنها روبرو می‌شوند. انتقادات بارزترین دلیل بروز مشکلات در رابطه پزشک و بیمار است. با این حال، تعداد زیادی از مشکلات رابطه بین پزشک و بیمار هنگام بررسی دقیق‌تر به آنها پیگیری نمی‌شود.

احساسات بیماران
لازم است تا پزشکان بدانند که بیماران قرار گرفته در بیمارستان تحت تاثیر چندین احساس است. این احساسات می‌تواند شامل استرس، عصبانیت، تنگی نفس و رنج باشد. احساسات بیماران بستگی به وضعیت طبیعی بدن دارند؛ بنابراین، پزشکان باید برای تشخیص کنترل کنند.

احساسات بیماران بستگی به:
سن: بیماران جوانتر بیشتر تنگی نفس را تجربه می‌کنند؛ بنابراین، پزشکان باید بیشتر تلاش کنند تا احساسات بیماران را بررسی کنند.
جنسیت: مردان بیشتر احساسات خود را بیان می‌کنند؛ بنابراین، پزشکان باید درک بیشتری را در بررسی احساسات بیماران داشته باشند.
وضعیت اجتماعی: بیماران در وضعیت اجتماعی بهتر بیشتر احساسات خود را کنترل می‌کنند.

نکته: برای بررسی احساسات بیماران کافیست که پزشکان با بیماران در مدارک روبرو باشند.

مثبت‌گرایی
بیماران باید درباره‌ای از مثبت‌گرایی در بیمارستان بدانند که قابل تحمل است. پیام‌های مثبت به صورت زیر توصیف می‌شوند:

ضعف و تنگی نفس: بیماران پیش از آغاز درمان بیشتر تنگی نفس و ضعف را تجربه می‌کنند که پس از اتمام درمان کاهش می‌یابد.
عصبانیت: بیماران عصبانیت خاصی در مورد درمان خود تجربه می‌کنند که باعث شده است تا کارکنان بیمارستان با آنها روبرو باشند.
کمبود اطمینان: بیماران به دلیل عدم تحمل بیشترین وزن بیماری خود، در برابر دکتر نیاز به کمک بیشتری دارند.
نیاز به توجه: بیماران می‌توانند به دلیل عدم اطمینان به درمان خود، پیام‌های مثبت را بپرسند.

نکته: پزشکان باید بین مثبت‌گرایی و خودآگاهی بیماران تمام تلاش را بکنند تا بتوانند تجزیه و تحلیل درست را انجام دهند.

نامطلوب‌گرایی
نامطلوب‌گرایی پیامی است که بیما